Bayreuth
Dziedzictwo margrabiów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na niewysokim wzgórzu po południowej stronie Czerwonego Menu, przy Maximilianstrasse – ulicy (margrabiego) Maksymiliana w Bayreuth, stoi Stary Zamek, kościół zamkowy oraz kilka innych obiektów.
To w tym miejscu, w latach 1440-57, wybudował swoją siedzibę margrabia Jan Alchemik (Johan der Alchimist, 1406-64). Był on synem pierwszego elektora brandenburskiego Fryderyka I Hohenzollerna (1371-1440) i przez pewien czas regentem marchii brandenburskiej. Później otrzymał od ojca ziemie w Górnej Frankonii. Warto w tym miejscu przypomnieć, że Frankonia była od roku 720 prowincją królestwa Francji, a później jednym z pięciu wielkich księstw niemieckich. W cztery wieki po urodzeniu się Jana Alchemika cesarz Francuzów Napoleon I odebrał Frankonię Prusom i wkrótce, w 1810 roku, sprzedał ją Bawarii. Do której jej znaczna część: północna oraz środkowa, należy dotychczas.
Od Jana Alchemika…
Bayreuth ma rodowód od XII wieku. Pierwsza pisana wzmianka o osadzie, pod nazwą Baierrute, pochodzi z 1194 roku, a prawa miejskie otrzymała ona na początku XIII w. Ale była to wówczas niewiele znacząca mieścina, zniszczona w 1430 r. przez husytów. Przejęta przez Jana Alchemika, dzięki wybudowaniu zamku, zaczęła się odradzać.
Pierwszy margrabia Bayreuth zmarł jednak bez męskiego potomka i dalsze dzieje władców tej krainy stanowią, przynajmniej w źródłach, w których ich szukałem, przez półtora wieku białą plamę. Bo dopiero w roku 1603 władcy marchii Brandenburg-Kulmbach przenieśli swoją rezydencję do Bayreuth, co ponownie ożywiło miasto. Wkrótce jednak dwukrotnie, w latach 1605 i 1621, znaczne straty spowodowały pożary, w 1620 r. epidemia dżumy, a także wojna trzydziestoletnia 1618-48.
… do Chrystiana Karola Aleksandra
Wiadomo, że stary zamek Jana Alchemika był później kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany. A w połowie XVIII w. spłonął, już za czasów rządów margrabiego Fryderyka von Brandenburg-Bayreuth (ur. 1711, rządził w latach 1735-63) i jego żony Wilhelminy, siostry króla Prus Fryderyka II (Wielkiego, 1712-86). Byli to władcy najbardziej zasłużeni dla rozwoju miasta, chociaż znaczący był również wkład ich poprzedników. W II połowie XVII w. miasto otoczono bowiem murami, wzniesiono barokowy kościół pałacowy, gmach gimnazjum i kilka innych oraz fontannę – stoi ona przed Nową Rezydencją i upamiętnia udział margrabiego Krystiana Ernesta von Brandenburg–Bayreuth (1646-1712) w Odsieczy Wiedeńskiej 1683 roku.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz