Branitz
Park z piramidą, dzieło księcia ogrodnika
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ta podróż życia zostawiła trwałe ślady zarówno w wystroju wnętrza pałacowego, aranżacji parku Branitz po ubiór, w którym książę czuł się najlepiej ? turban jest najbardziej znanym tego wyrazem. Pałac usytuowany jest w centrum założenia parkowego. Patrzy się na jego piękną fasadę spod pergoli, rozciągającej się zygzakiem w miejscu wielkiej kupy obornika, którą zastali von Pücklerowie, gdy wprowadzili się do Branitz. Park w Branitz jest szczytowym, bardzo osobistym osiągnięciem doświadczonego księcia ? ogrodnika i artysty. Na równinnym terenie ukształtował artystycznie zarówno rzeźbę terenu z usypanymi pagórkami, zbudował system stawów i basenów, wykorzystując do nawadniania wysoki poziom wód gruntowych rzeki Szprewy, zasadził grupy drzew i krzewów ozdobnych, głównie rodzimych ? według kanonu angielskiego parku krajobrazowego. To wielka inscenizacja na temat, wariacje krajobrazowe z ?malowanymi? barwą i przestrzenią widokami. Park podzielony jest na strefy. Park wewnętrzny o powierzchni ok. 100 ha z pałacem, ogrodem przypałacowym, dywanami z kwiatów, dekoracją, rzeźbami, oranżerią, Jeziorem Trzcinowym z piramidą tworzy obszar zwany z angielskiego plesure ground ? park przyjemności, określony doskonale przez księcia, w Szkicach o ogrodnictwie krajobrazowym z 1834 r., słowami: Ogród jest rozciągniętą częścią mieszkania, która oferuje piękno, staranne utrzymanie i tyle przepychu, na ile możliwości pozwalają. Wychodzące z parku wewnętrznego ścieżki prowadzą przez tzw. park zewnętrzny z zagajnikami, zajmujący około 500. ha. Szlak parkowych ścieżek prowadzi przez galerię naturalnych, trójwymiarowych obrazów.
Grobowiec w piramidzie
W latach 1860-1863 powstała nieopodal sztucznego Jeziora Trzcinowego równina z piramidą (Landpyramide), zwieńczoną pomalowaną na niebiesko, koroną. Widnieje na niej napis: Groby są szczytami gór dalekiego nowego świata, nawiązujący do usypanej w latach 1856-1857 na Jeziorze Trzcinowym piramidy, obsadzonej trzema rodzajami winorośli. Książę nazwał tę piramidę Tumulusem (Seepyramide) i przeznaczył na swój grobowiec. Jego towarzyszka życia, Lucie odeszła w 1854 r. i pochowana została na branickim cmentarzu, a gdy w 1884 r. cmentarz zlikwidowano, jej szczątki przeniesione zostały do Tumulusa. Książę von Pückler spoczywał w niej od 1871 r. Zmarł w wyniku powikłań pogrypowych, planując kolejną podróż do Włoch. Na jego życzenie, ponieważ kremacja nie mogła być przeprowadzona, serce księcia umieszczono w kwasie siarkowym, a ciało zostało zwapnowane. Chciał jak najszybciej przejść do ?krwiobiegu? przyrody? Mocny, finałowy akcent życia tej niezwykłej postaci.
Polecam