Chenonceaux
W ogrodach i wnętrzach Zamku Dam
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Do Chenonceaux, wioski zamieszkałej przez niespełna czterystu mieszkańców można dojechać również pociągiem. Ze stacji, z zabytkowym dworcowym budyneczkiem, wolnym spacerkiem dochodzi się do posiadłości zamku Chenonceau w ciągu kilku minut.
Warto spędzić tutaj choćby i cały dzień, zwiedzając zamek i klucząc po należącym do niego terenie. Po przejściu bramki z kasą, do zamku można iść prosto wysadzaną platanami Aleją Honorową lub – poddając się atmosferze tego miejsca, odwlec wizytę w zamku i iść ścieżkami okrężnymi: przez las, we wrześniu kwitnący cyklamenami, do zielonego labiryntu, z którego wychodzi się wprost na ogród Diany z widokiem na bryłę zamku lub przez ogród kwiatowo-warzywny i XVI-wieczną farmę do ogrodu Katarzyny. Z tego miejsca rozpościera się widok na zamek od strony zachodniej.
Zamek Chenonceau, położony ponad rzeką Cher, nazywany „perłą architektury francuskiego renesansu” należy do najbardziej czarujących ze względu i na jego architekturę, i na bogaty, oryginalny wystrój wnętrz. Rozpięty niby most łączy brzegi rzeki i odbija się w niej. To może zamek najbardziej fotogeniczny.
W ukwieconych wnętrzach
Wnętrze zamku – wszystkie jego komnaty, salony, hol, galeria czy kuchnie – prezentuje bogactwo autentycznych detali architektonicznych jak sklepienia ostrołukowe, dębowe stropy, belkowania, schody, posadzki z terakoty i majoliki, kominki, rzeźbiarskie detale. Oryginalny jest wystrój z tapiseriami czy obrazami wielkich mistrzów (Tintoretto, Veronese, Poussin, van Dyck, Corregio, Rubens, Murillo) oraz wyposażenie w renesansowe meble, łoża… Szczególnym elementem wystroju zamku w Chenonceau są kwiaty w wazonach dekorujące każde pomieszczenie. Ten florystyczny akcent jest dla zamku dam wyróżnikiem.
Do wnętrza wchodzi się po zwodzonym moście przez monumentalne wrota, wykonane z rzeźbionego i malowanego drewna, których skrzydła zdobią herby Tomasza Bohiera i Katarzyny Briçonnet oraz ich dewiza z okresu budowy: s’il vient à point, me souviendra (jeśli zdołam wybudować Chenonceau, nie zostanę zapomniany). Ponad wrotami herb Franciszka I – salamandra.
Oryginały i rekonstrukcje
W holu zwraca uwagę sklepienie ostrołukowe, którego koszyki głowic dekorują róże, główki aniołów, chimery i rogi obfitości. W komnacie straży dworskiej ściany pokryte flandryjskimi tapiseriami z XVI w. ze scenami z życia zamku. W zamkowej kaplicy witraże, wykonane w 1954 r. zastąpiły oryginały zniszczone bombardowaniem w 1944 r. Wspaniała galeria – sala balowa, inaugurowana w 1577 r. (dł. 60 m, wys. 6 m) oświetlona jest 18. oknami, a posadzka wykonana z wapiennych i łupkowych płytek. Jej krańce zamykają dwa kominki renesansowe, z których południowy jest dekoracją zamykającą drzwi prowadzące na lewy brzeg rzeki Cher. W pomieszczeniu kredensowym nastrojowej kuchni, usytuowanej w podmurowaniach między dwoma pierwszymi filarami osadzonymi w rzece znajduje się największy XVI-wieczny kominek w zamku. Komnata Ludwiki Lotaryńskiej, jedyna na drugim piętrze, została zrekonstruowana wokół pierwotnego stropu; „czarną” komnatę charakteryzują dekoracje symbolami żałobnymi.
Kobiety budowały, posiadały i rządziły zamkiem Chenonceau. Mówi się o nim „Zamek Dam” (le château des Dames).
Warto wiedzieć
Po wszystkich zamkowych zakamarkach można przejść z przewodnikiem (warto skorzystać), a skondensowane informacje o różnorodnym bogactwie zamku i otoczenia znaleźć można w dostępnym w kasie biletowej przewodniku (również w języku polskim).
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz