Szczecin
Co znajdziesz pod stopami
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, we wszystko wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.
Cytat z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian (13,4-8) został wykuty na przykrywie studzienki kanalizacyjnej. Pod tekstem: Rok 2001 Witamy XXI wiek. Na liściu Ekopol Tułowice. Ale kto był pomysłodawcą tak niezwykłej dekoracji przykrywy? (zdjęcie główne).
Na ten właz natkniemy się pod naszymi stopami w łączniku ul. Tkackiej i Staromłyńskiej, w którym odbudowane i stylizowane kamieniczki należą do jednej bądź do drugiej z wymienionych ulic.
Ulica Tkacka – do niedawna zapyziała, z zatęchłymi piwnicami – zniknie. Przechodzi renowację. Oba krańce ul. Staromłyńskiej zajmują pałace. Od strony placu Orła Białego na rogu ul. Łaziebnej wznosi się barokowo-klasycystyczny Pałac Velthusena (zdjęcia 1-3 w galerii). Budynek powstał w latach 1778-79 jako rezydencja kupca holenderskiego Georga Christiana Velthusena. Miał tu swój skład win i winiarnię, a jego profesję ilustrują płaskorzeźby – putta zajmujące się winobraniem i transportem wina, umieszczone w naczółkach frontów pałacu. Na przełomie XIX i XX w. w pałacu mieściła się wytwórnia pianin i fortepianów Wolkenhauera. Potem – bank. Pałac – zniszczony w czasie II wojny – został odrestaurowany w latach 60. ubiegłego wieku. Wówczas też w nadprożach okiennych umieszczono głowy (16) sławnych kompozytorów (w miejsce zniszczonych głów filozofów). Nad wejściem charakterystyczna głowa Chopina, obok Moniuszki, Nowowiejskiego i Szymanowskiego, a od strony ul Łaziebnej m.in. Mozarta, Griega, Paderewskiego, Beethovena, Bacha… Rezydencja jest siedzibą Zespołu Szkół Muzycznych.
Na drugim krańcu ul. Staromłyńskiej, na narożniku z Placem Żołnierza Polskiego stoi dawny Pałac Sejmu Stanów, obecnie siedziba i sale wystawiennicze Muzeum Narodowego (zdjęcia 4-6).
Pałac Sejmu Stanów czyli siedziba zgromadzenia przedstawicieli stanów ziemskich pruskiej części Pomorza powstał w latach 1726-28. W 1927 r. budynek został przeznaczony na muzeum. Elewacja pałacu skierowana na ul. Staromłyńską jest bogata ozdobiona kamiennym detalem. Ponad wejściowymi drzwiami, do których prowadzi kilka stopni schodów, wciśnięty pod balkon znajduje się herb Pomorza. Jest on zdominowany widniejącym w tympanonie herbem Prus, położonym na tle sztandarów i panoplii. Na tympanonie umiejscowione są dwie rzeźby półleżących postaci, symbolizujących cnoty: po lewej, z wagą i mieczem – Sprawiedliwość, po prawej, ze zwierciadłem i wężem – Roztropność.
Naprzeciw usytuowany jest budynek należący również do muzeum, przeznaczony na Galerię Sztuki Współczesnej (zdjęcie 7). Wejście do niego znajduje się od strony ul. Staromłyńskiej, natomiast elewacja prostopadła do niej od strony pl. Żołnierza. Tu widać doskonale, że cały budynek jest zespołem pałacowym, powstałym z połączenia kilku obiektów, budowanych od pocz. XVIII w., które podlegały wielokrotnym zmianom architektonicznym. Obecny ujednolicony w stylistyce barokowo-klasycystycznej kompleks powstał w latach 70. ubiegłego wieku. Odbudowana została (zniszczona w czasie wojny) galeria muzeum, która od 1820 r. była rezydencją komendanta twierdzy, potem siedzibą komendantury. Zworniki okien pierwszego piętra całego pałacu zdobią rzeźbione głowy twórców szczecińskiej kultury (zdjęcie 8).
W budynku przyległym – zbudowanym dla poczty, przeznaczonym następnie na kasyno i koszary (do 1939 r.) – od lat 50. XX w. mieści się Klub 13 Muz – klub stowarzyszenia artystów.
Warto wiedzieć
Architektem Pałacu Sejmu Stanów był Gerhard Cornelius von Walrawe. Ciekawe i dramatyczne były jego dzieje: architekt i fortyfikator, (m.in. fortyfikacji twierdz Szczecin i Magdeburg), kroczył drogą świetnej kariery w armii pruskiej, aż do rangi generała majora i niestety oskarżenia o zdradę stanu. Osadzony w twierdzy magdeburskiej, zmarł w niej po 25 latach.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
To bardzo oryginalny pomysł. Uczuć religijnych rozwiniętych nie mam, więc ich to specjalnie nie obraża, ale wyobrażam sobie, że czyjeś może. Smród od spodu, a po wierzu ludzie depczą święte słowa? No proszę. Słowa o miłości całkiem święte i piękne. A może chodziło o to by deptać miłość?
To doprawdy ciekawe rozwinięcie ;)