Cremona
W sercu Niziny Padańskiej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Celtycki start
Nazwa miasta wykazuje być może relację z żyjącym na tych terenach jednym z przedrzymskich ludów celtycko-galijskich (Cenomani). Cremona założona została przez Rzymian jako forpoczta przeciwko Galom w 218 roku starej ery (zatem w tym samym co Piacenza 30 km na południo-zachód). Wzmocniona w 190 roku przed Chrystusem sześcioma tysiącami rzymskich kolonów, wnet jako castrum u brzegów Padu.
Jako jedna z kwitnących tutaj osad, a to również za sprawą położenia przy Via Postumia Genova-Aquileia, przypuszczalnie uzyskała sto lat później prawa rzymskiego municypium. Po drugiej bitwie pod Bedriacum w 69 roku naszej ery, zwanym przez historiografię rokiem czterech cesarzy, miasto padło ofiarą wojsk przyszłego cesarza Wespazjana (ocalała jeno świątynia Mefitis). Zaordynowana przez Wespazjana bezzwłoczna odbudowa zdaje się nie przywróciła mu wcześniejszego stanu, jako iż na długie fazy znikło ono z kart historii. Zostało ponownie zdewastowane przez Longobardów pod wodzą Agilulfa w 603 roku i ponownie odbudowane w 615 roku.
Wolna komuna miejska
W późniejszych stuleciach pieczę nad Cremoną sprawowali tutejsi biskupi, wyjednując dla niej mnogie przywileje, które wydatnie wzmocniły sukcesywnie rosnącą pozycję miasta. Na lata 90. XI wieku datują się pierwsze wiadomości o lokalnej wolnej komunie miejskiej. Cremona odmówiła wtedy płacenia opresyjnych podatków żądanych przez Henryka IV Salickiego, niemieckiego Świętego Cesarza Rzymskiego, wchodząc w uformowany 1093 antyimperatorski sojusz militarny pod przywództwem Matyldy z Canossy (Lodi, Milano, Cremona, Piacenza).
Spór, zakończony przysięgą posłuszeństwa (giuramento di obbedienza) cesarza względem papieża Urbana II, pozwolił Cremonie wejść 1098 w posiadanie obszaru wokół miasta Crema, 40 km na północny zachód, określanego mianem Isola Fulcheria. Aktem tym Cremona ukonstytuowała się jako wolna komuna. Zarazem zaś stała się jednym z zamożniejszych miast na północy Włoch. Odtąd walczyła z sąsiednimi komunami o zachowanie terytorium. Wojny te dawały różne efekty (dla przykładu w 1107 roku dokonała Cremona aneksji miasta Tortona, dzis. Provincia di Alessandria, by już w 1111 r. ponieść klęskę pod Bressanoro).
Wierna cesarzowi
Podczas obronnych walk miast północnowłoskich z Fryderykiem I Barbarossą, Cremona, wpierw (1159) pospołu z cesarzem dokonała pacyfikacji Cremy, jak już rzeczono od 1098 roku zawiadywanej przez Cremonę ale będącej w zorientowanym przeciwko niej ścisłym aliansie z Mediolanem. A także (1162 r.) wspomogła Rudobrodego przy zdobyciu i prawie doszczętnym spustoszeniu Mediolanu. Później wszakże zmieniła opcję i przystąpiła do założonej w 1167 roku Ligi Lombardzkiej (Lega Lombarda).
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz