Cremona
W sercu Niziny Padańskiej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ugruntowało to związek obu rodów (w 1450 roku Francesco Sforza został pierwszym księciem Mediolanu z dynastii Sforza). Ceremonia głośnych zaślubin szesnastoletniej Bianki i czterdziestoletniego Franciszka odbyła się 25 października 1441 roku w małej świątyni wzniesionej przez benedyktynów. Jak zaś chce tutejsza tradycja miano wtedy na bankiecie weselnym po raz pierwszy serwować do stołu wspomnianą już miejscową słodkość w typie nugatu o nazwie torrone (turrón). W 1446 roku miasto było otoczone przez wojska kondotierów Francesco Piccinino i Luigi Dal Verme; od oblężenia uwolnili je Wenecjanie.
Francuzi i Hiszpanie
Podczas wojny diuka Mediolanu Ludwika Sforzy (Ludovico il Moro) z królem Francji Ludwikiem XII miasto dostało się w latach 1499-1509 pod władzę Wenecji, zwrócone Mediolanowi po zwycięstwie odniesionym przez Lega di Cambrai w bitwie pod Agnadello (14 V 1509 r.). W dalszym zmiennym toku owych szesnastowiecznych wojen włoskich państwo mediolańskie uległo obsadzeniu przez wojska francuskie. Mocą traktatu madryckiego z 1526 roku przeszło w gestię Habsburgów, od połowy stulecia ich linii hiszpańskiej.
Zainicjowało to trwające bez mała dwieście lat i niezbyt pomyślne rządy Hiszpanów. U wstępu do wojny o sukcesję hiszpańską w latach 1701-14 miasto 9 lutego 1701 roku zajęli na krótko Francuzi. Niespodziewany atak Eugeniusza Sabaudzkiego, dowódcy cesarskiej armii austriackiej, na francuski garnizon 1 lutego 1702 roku kwalifikowany bywa do godniejszych wzmianki epizodów tego paneuropejskiego megakonfliktu (w kremońskiej bitwie uczestniczyli po obu stronach żołnierze irlandzcy).
Pod rządami Austrii
Finalna austriacka konkwista 10 kwietnia 1707 roku usankcjonowana została przez pokój w Utrechcie (1713 r.). Pod rządami Rakuszan zażywała w XVIII stuleciu Lombardia, a z nią rzecz jasna także miasto Cremona, rozkwitu gospodarczego. Otwarcie się bowiem szerokich i chłonnych rynków monarchii na wysokorozwinięte produkty lombardzkiego rzemiosła i lombardzkich manufaktur umożliwiło im ekspansję ekonomiczną na niewspółmiernie uboższe od włoskich ziemie austriackie (środkowoeuropejskie).
W okresie napoleońskim miasto awansowało w latach 1797-1814 na stolicę departamentu Górnego Padu (Département du Haut-Pô, Dipartimento dell’Alto Po). Zaś po 1815 roku razem z resztą Lombardii, rewindykowaną Austrii decyzjami kongresu wiedeńskiego, zasilała Cremona habsburskie Królestwo Lombardzko-Weneckie aż po Zjednoczenie Włoch (1861 r.).
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz