Kair
Cytadela Saladyna i meczet alabastrowy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Średniowieczny sułtan Egiptu, wódz i polityk muzułmański Saladyn (nazywany tak w skrócie, bo jego pełne imię z tytułami liczy 18 członów, Salah ad-Din al-Ajjubi, 1137-93) polecił zbudować na wzgórzu Mukkatam w Kairze fortecę dla obrony przed krzyżowcami.
Cytadela Saladyna jest jedną z największych średniowiecznych budowli militarnych w tym regionie świata, a zarazem najpopularniejszym obiektem turystycznym w egipskiej stolicy nie związanym z czasami faraonów. Twierdza, nazywana przez miejscowych Cytadelą na górze (Al-Qala Al-Qalab), widoczna z daleka, góruje nad otoczeniem, w tym leżącym poniżej kairskim starym miastem, tylko częściowo przypomina fortecę z czasów tego władcy. Wzniesiona została w latach 1176-83, a jej głównym budowniczym był Karakusz, zaufany eunuch i marszałek dworu sułtana. To on wpadł na pomysł, aby do budowy wykorzystać kamienne bloki z antycznych piramid stojących na zachodnim brzegu Nilu.
Miasto, pałace, akwedukt, studnie
Cytadeli nie wzniesiono jednak na zupełnie pustym miejscu. Już wcześniej, od 810 roku, stał tu wypoczynkowy pawilon najpierw gubernatorów, a następnie władców Egiptu, nazywany Kopułą Wiatrów. Saladyn otoczył cytadelę murem obronnym, zainicjował też otoczenie fortyfikacjami Kairu oraz sąsiedniego Fustatu, dziś jednej z dzielnic stolicy. Budowa trwała do 1238 roku, a więc wiele lat po śmierci tego sułtana. Jego następcy rozbudowywali zresztą cytadelę i wznosili kolejne gmachy, m.in. pałac Al-Kasr al-Ablak, wewnątrz jej murów. Stała się ona bowiem siedzibą egipskich władców, a później również rządów, na kolejne siedem wieków, aż do śmierci w 1848 r. Muhammada Alego. Z czasem przekształciła się w spore średniowieczne miasto z dwiema dzielnicami oddzielonymi murami wewnętrznymi, z wieżami i bramami, a także meczetami, gmachami administracyjnymi i budynkami mieszkalnymi. Wodę do niego dostarczano 3400-metrowej długości akweduktem. Zbudowano również, na wypadek oblężenia twierdzy, głęboką na ponad 85 m Studnię Józefa, nazywaną Wężową (Bir al-Halazun) lub Spiralną, gdyż wokół jej ścian prowadzi w dół 300 schodków. Ponadto, aby zapewnić dostateczną ilość wody dla mieszkających w cytadeli ludzi i zwierząt, jeden z kolejnych władców, Al-Nasir Muhammad polecił wybudować na Nilu kilka kół wodnych, z których dostarczano ją akweduktami.
Rzeź mameluckich przywódców
Do historii cytadeli należy wiele momentów ważnych dla kraju i panujących w nim dynastii. Najbardziej krwawy miał miejsce w roku 1811, gdy nowy władca, Muhammad Ali, zaprosił na ucztę około 500 mameluckich przywódców, a po jej zakończeniu kazał ich zabić. Uzyskał w ten sposób pełnię władzy dla swojej dynastii aż do roku 1952 ? kresu królestwa i przekształcenia Egiptu w republikę.
Kontrola antyterrorystyczna
Cytadela, chociaż nie cała, dostępna jest dla zwiedzających. Całość można obejrzeć tylko na planie przy wejściu. Wchodzę do niej przez bramę główną w 10-metrowej wysokości potężnych murach. A niemal równocześnie ze mną przekracza bramę kilka szkolnych wycieczek prowadzonych zarówno przez zakwefione nauczycielki, jak i w tradycyjnych chustach na głowach. Dzieciaki, zarówno chłopcy jak i dziewczęta, starsze też w chustach, ale nie wszystkie ? to zapewne chrześcijanki, są na pełnym luzie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz