Włodzimierz Wołyński
Czasy wielkości królewskiego grodu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
A następnie: „Inicjatorem zjednoczenia w 1199 roku ziem Wołyńskiej i Halickiej w jedno księstwo, był włodzimierski książę Roman Mścisławowicz. Jedną ze stolic tego potężnego organizmu politycznego był (gród) Włodzimierz”. I dalej, już nie dosłownie: miasto zaskakiwało przyjezdnych swoją wielkością i pięknem, było centrum politycznym kulturalnym, gospodarczym i naukowym państwa halicko-wołyńskiego. Napisano w nim wołyńską część jednego z najważniejszych zabytków piśmiennictwa słowiańskiego, Latopisu halicko-wołyńskiego.
Od Niemna do Karpat, od Sanu po Dniepr
W XIII w., dzięki synom ks. Romana, Danile Halickimu i Wasylkowi Wołyńskiemu oraz ich następcom, księstwo odrodziło się, a po koronacji w 1253 r. (na pierwszego i jedynego króla Rusi) Daniły I (1201-64) stało się Królestwem Hałyczyny (Galicji) i Wołodomirii (Włodzimierii). Zakończę cytatem z tej informacji: „W tamtym okresie umocniło się (ono) na wielkim terytorium od Niemna do Karpat, od Sanu do Dniepru, które po względem obszaru było równe Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu Fryderyka Barbarosy. Państwo to niemal do połowy XIV w wyznaczało kierunki w geopolitycznych procesach centralno-wschodniej Europy i było unikalnym ośrodkiem ukraińskiej państwowości w średniowieczu”.
Na temat samego miasta Włodzimierza trochę więcej informacji, napisanych mniej górnolotnie, znajduję na sąsiedniej tablicy. Ograniczę się do podstawowych faktów. Pierwsza pisana wzmianka o nim, datowana rokiem 988, czyli także Chrztu Rusi, znajduje się w słynnym latopisie Nestora „Powiest’ wremiennych let” (Opowieść lat minionych). Wówczas, na polecenie wielkiego księcia kijowskiego Włodzimierza Swiatosławycza zbudowano na brzegu rzeczki Ług miasto – twierdzę nazwane jego imieniem. Szczytowym okres jego rozwoju to lata 1199-1341, gdy był stolicą księstwa Halicko-Włodzimierskiego.
W I Rzeczypospolitej i imperium Romanowów
W 1324 r. otrzymał prawo magdeburskie. W wiekach XV-XVII miasto należało do Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Po III rozbiorze Polski, w 1795 r., wcielony do Rosji Włodzimierz otrzymał drugi człon nazwy: Wołyński, aby odróżnić go od, również historycznego, Włodzimierza (Władimira) położonego około 200 km od Moskwy, byłej średniowiecznej stolicy Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej. W latach międzywojennych należał do Polski. Okres II wojny światowej, to holocaust licznej tu ludności żydowskiej oraz miejsce schronienia okolicznych Polaków przed rzeziami UPA. Mieli nawet własną, tolerowaną przez Niemców, policję i samoobronę.
Jako miasto powiatowe (wcześniej ujezd, obecnie rajon) odgrywał i odgrywa liczącą się rolę w życiu gospodarczym i kulturalnym Wołynia. Po jego średniowiecznym okresie chwały pozostały niektóre zabytki, chociaż w większości dosyć gruntownie zmienione w rezultacie przebudów po pożarach i zniszczeniach.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz