Być w Nepalu i nie przywieźć chociażby jednego sławnego noża-sztyletu khukri? To przecież najbardziej atrakcyjna pamiątka: tradycyjna broń nepalska, którą wolno wywozić nawet samolotem, byle nie w bagażu podręcznym.

Khukri to noże wielorakiego przeznaczenia. Są najbardziej groźną bronią żołnierzy, Gurkhów, których bojowy okrzyk podobno paraliżuje, a noże khukri oddzielają głowy od tułowi nawet młodych bawołów wodnych. W sprawnej dłoni jest to niezwykle groźna broń. Służy zarówno do usuwania przeszkód, np. przecinania zasieków, jak i wyrąbywania drogi w dżungli. A przede wszystkim do eliminowania z walki przeciwników, podczas zwiadu, zwarcia, boju wręcz.

W Pokharze – ośrodku turystycznym w centrum kraju, sklepy i kramy z pamiątkami ciągną się po obu stronach ponad 2-kilometrowej ulicy w pobliżu jeziora Phewa. Zacząłem od oglądania dziesiątków khukri. W pewnym momencie jednak na wystawie dużego i solidnego sklepu z pamiątkami zobaczyłem największy z dotychczasowych khukri. Wszedłem, wziąłem do ręki, odczytałem na klindze wybity napis: GORKHA ARMY i numer 330. Coś z nadwyżek magazynowych tej sławnej formacji. Wiedziałem, że ?to jest to?. Cena kilkudziesięciu dolarów była jednak odstraszająca, a kupiec tylko nieznacznie ją opuszczał.

Do proponowanej przeze mnie było daleko. Taniej oferował wiele innych noży, ale były to typowe pamiątki. Rozstaliśmy się z niczym. Miałem przed sobą jeszcze wiele dziesiątków podobnych sklepów. Tyle, że takiego khukri nigdzie już nie znalazłem, a proponowane mi, nawet ciekawe, nie budziły zachwytu. Wróciłem więc i targi zaczęły się od nowa, z różnymi wariantami transakcji wiązanych, włącznie z moją gotowością kupienia 2-3 noży, bo w ?hurcie? jest taniej. Załamałem się w końcu, w mojej torbie znalazł się upragniony bojowy khukri.

Kupowanie w Nepalu, poza sklepami spożywczymi czy dużymi supermarketami, gdzie ceny są sztywne ? o czym informują tabliczki ?Fixed price?, wymaga czasu i cierpliwości. Sprzedawcy skłonni są bowiem do znacznych upustów początkowo grubo zawyżonej ceny. Walczą jednak o każdą rupię, czyli kilka groszy do upadłego, a to wymaga czasu. Gdy poczują potencjalnego nabywcę ? dotyczy to zwłaszcza sprzedaży ulicznej, na straganach lub wręcz naręcznej – idą za nim do skutku.

W Bhaktapurze wypatrzyłem np. jeszcze jeden nóż ? prosili mnie o takie pamiątki przyjaciele w Warszawie ? z ładną kościaną rękojeścią, grawerowaną klingą i ozdobną pochwą. Na zaproponowaną przez sprzedawcę cenę z zapewnieniem, że jest ona ?very, very good?  (bardzo dobra), odpowiedziałem, co wzbudziło uśmiech ?  ?for you? (dla ciebie). I zaproponowałem kilkakrotnie mniej. Przy pierwszym podejściu skończyło się niczym.

Przeczytaj także...

Indie. Jak przetrwać egzotyczne zakupy

Autor: Cezary Rudziński

Targi to nie tylko tutejszy rytuał, ale i konieczność. Sprzedawcy, zwłaszcza uliczni handlarze, zaczynają bowiem od niebotycznego w tutejszej skali pułapu cen, aby zejść, gdy dochodzi do transakcji, nawet do jednej piątej żądanej kwoty.

Rovaniemi. Jak kupowałem fiński nóż

Autor: Jacek Michałowski

Wielokrotnie brakowało mi na wyjeździe zwykłego porządnego noża. Takiego, żeby coś zastrugać, wydłubać, ciachnąć, skaleczyć się przy robocie, czy coś. Czyli jest okazja na "nóż z charakterem".

Manaus. Czekając na połów ryb…

Autorka: Katarzyna Pąk

Kto szuka artyzmu na targu rybnym, powinien się wybrać do krajów latynoskich. Ciekawego targu rybnego należy szukać tam, gdzie sztuka kulinarna jest doceniona i w codziennym, i w wyszukanym menu.

Poczytaj więcej o okolicy:

Deopatan. Pashupatinath: nad świętą rzeką

Katmandu. Sanktuarium Svayambunath

Katmandu. Widziałem Żywą Boginię

Thorong La. Rowerem wokół Annapurny