Angkor
Jak odkrywano królestwo Khmerów

Francuski przyrodnik Henri Mouhot nie był odkrywcą Angkoru. Chociaż to rzeczywiście jemu zawdzięcza późniejszą sławę średniowieczna stolica Khmerów. Angkorskie rysunki Mouhota wzbudziły tylko sensację w świecie naukowym.
fot: Cezary Rudziński
Angkor. Jak odkrywano królestwo Khmerów
Malarz Louis Delaporte zachwycony twórczością średniowiecznych Khmerów przywiózł też z tej wyprawy wiele starych dzieł sztuki. Stały się one zalążkiem obecnych wspaniałych zbiorów Musée Indochinois du Trocadéro w Paryżu.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Angkor odkrył w indochińskiej wówczas dżungli półtora wieku temu, w roku 1861, francuski przyrodnik Henri Mouhot. Tak można przeczytać w Nowej Encyklopedii Powszechnej PWN.

W rzeczywistości był on tylko pierwszym Europejczykiem, który narysował ruiny tutejszych średniowiecznych khmerskich świątyń zarośniętych przez dżunglę.

Misjonarze i awanturnicy

Wcześniej, bo już w XVI wieku, wiedzieli o nich portugalscy i hiszpańscy misjonarze oraz awanturnicy. Opisał je zaś Portugalczyk Diogo do Couto. Najprawdopodobniej jednak nie dotarł on tu osobiście, lecz w swojej relacji z 1614 roku oparł się na opisie kapucyna Antonio da Magdalena, który, przypuszczalnie jako rzeczywiście pierwszy Europejczyk, odwiedzał Angor w latach 1585-88. O tym tajemniczym miejscu w jednym z listów napisał w 1668 roku również francuski mnich Louis Chevreuil.

Pierwsze plany i mapy

Najstarszą mapę Angor narysował  najprawdopodobniej między 1623 i 1636 rokiem, japoński pielgrzym. Był on przekonany, że dotarł do ruin klasztoru, w którym część swego życia spędził Siddhartha Gautama Budda. Skopiowana w 1715 roku mapa ta, aż do początku XX wieku uchodziła za plan sławnego buddyjskiego klasztoru. Inny francuski misjonarz, Charles ? Emile Bouillevaux, przebywał w Angkorze przez dwa dni w 1850 roku, co opisał w osiem lat później.

Nie odkrycie, a PR

Tak więc wspomniany już francuski przyrodnik Henri Mouhot nie był odkrywcą Angkoru. Chociaż to rzeczywiście jemu zawdzięcza późniejszą sławę średniowieczna stolica Khmerów. Wkrótce bowiem po jego śmierci w Laosie, angkorskie rysunki Mouhota wydane zostały w książce ?Podróże po królestwach Syjamu, Kambodży, Laosu i innych częściach Indochin?.  Najpierw, w 1863 roku po francusku, zaś w roku następnym po angielsku. Wzbudziły, oczywiście, sensację w świecie naukowym.

Zdobycze zdeponowane w Trocadéro

Już w 1867 roku, a więc na owe czasy błyskawicznie, khmerskie świątynie uwzględnił w swojej Historii Architektury Światowej James Ferguson. Zaś jeszcze przed jej wydaniem w Dolinę Mekongu wyruszyła w 1866 roku francuska ekspedycja pod kierownictwem oficera marynarki Ernesta Doudarta de Lagrée. I dotarła m.in. do Angkoru, należącego wówczas do Syjamu. Członkiem tej ekspedycji był malarz Louis Delaporte. Wykonał on liczne rysunki tutejszych zabytków i wydał w 1873 roku w dwutomowym dziele. Zachwycony twórczością średniowiecznych  Khmerów przywiózł też z tej wyprawy wiele starych dzieł sztuki. Stały się one zalążkiem obecnych wspaniałych zbiorów Musée Indochinois du Trocadéro w Paryżu.

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!