Rabka Zdrój
Jak powstawało rabczańskie uzdrowisko
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Zainteresowanie solankami rabczańskimi pojawiło się w drugiej połowie XVI wieku. Rabka zasłynęła wodami, które cieszyły się opinią uzdrawiających oraz leczących choroby ludzi i zwierząt.
W 1568 roku Jerzy Grossmann, mieszczanin z Oświęcimia uzyskał u króla Zygmunta Augusta zezwolenie na poszukiwanie i kopanie soli między Rabką a Słonem. Rok później prace te kontynuował dworzanin królewski Marcin Konopnicki, który wykonał pierwsze odwierty. Soli nie znaleziono i prace przerwano. Dopiero później odkryto, że wody mineralne w Rabce nie pochodzą z warstw soli, dlatego prace górnicze nie przyniosły rezultatu. Przez prawie dwieście lat nie zajmowano się więc właściwościami leczniczymi słonych wód w Rabce.
Pierwsze badania
Pierwsza drukowana informacja o ich leczniczych właściwościach pochodzi z 1721 roku. W XVIII wieku zwracano uwagę na leczniczą rolę mułu ze źródeł wydzielających solankę. W 1855 roku po nabyciu Rabki przez Juliana Zubrzyckiego, po raz pierwszy zbadano rabczańskie solanki. Była to zasługa Józefa Dietla, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, założyciela Komisji Balneologicznej Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Stwierdzono że solanki z Rabki zawierają jod i brom w dużym stężeniu. Wykorzystując fundusze Juliana Zubrzyckiego oczyszczono w 1861 roku cztery źródła: Maria, Rafaela, Krakus i Kazimierz. Później przybyło źródło Helena.
Pierwsze sanatoria
Rozpoczęto budowę „łazienek”. Był to piętrowy gmach kąpielowy wyposażony w 20 łazienek i 28 pokoi dla kuracjuszy. Zbudowano też cztery drewniane domy mieszkalne oraz restaurację. W 1864 roku uroczyście otwarto uzdrowisko Rabka. Jego popularyzacją zajął się lekarz Izydor Kopernicki, również profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1887 roku, profesor Maciej Leon Jakubowski, specjalista chorób dzieci, uruchomił tu trzeci w Europie, a pierwszy w Polsce Zakład Leczenia Dzieci Skrofulicznych. Od 1895 roku Rabka należała do rodziny Kadenów. Uzdrowisko szybko się rozwijało. W 1922 roku powołano Komisję Zdrojową. Rabka już wtedy cieszyła się sławą międzynarodową jako uzdrowisko dziecięce. Czynnikiem leczniczym obok klimatu są wody mineralne solankowo-jodowo-bromowe. Był tu też oddział borowinowy, zawijań w muł źródlany, inhalatorium i elektroterapia.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- Uzdrowisko Rabka
- film autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz