Lago di Fedaja to jezioro zaporowe u podnóży północnej ściany Marmolady. Od strony południowej opada ku niemu zielony grzbiet Padonu. Wschodnia strona zamknięta jest przełęczą ? Passo di Fedaja ( 2056 m n.p.m.), a od zachodu doliną Pian Trevisan.

Jezioro zbiera ogromne ilości wody z topniejącego lodowca Marmolady, a niestety topnieje on w zastraszającym tempie. Nie jest ono udostępnione turystom do uprawiania sportów wodnych.

Droga na Passo Fedaja

Jezioro ma podłużny kształt. Wzdłuż niego prowadzi droga z Val di Fassa do Val Cordevole, przez Malga Ciapela, czyli miejsce z którego można kolejkami wyjechać na szczyt Marmolady. Ten odcinek drogi od Canazei do przełęczy zbudowano nie tak dawno, bo w latach siedemdziesiątych XX wieku. Dalszą część, czyli do Malga Ciapela poprowadzono dopiero w 1986 roku. Passo Fedaja jest doskonałym punktem wyjścia w okoliczne góry. Przez przełęcz do I wojny światowej przebiegała granica pomiędzy Austro-Węgrami a Włochami. Rejon ten należał do kluczowych odcinków frontu.  Pisałam o tym w artukule Marmolada. Wojenne pamiątki na przełęczy.

Kolejką do lodowca

Z zachodniej strony jeziora, po przejechaniu korony zapory, można wejść na najwyższy szczyt Marmolady Punta Penia, ale jest to bardzo trudna trasa! Chcąc poczuć oddech lodowca (od dołu) można wjechać śmieszną kolejką ?koszykową? pod Rif. Pian dei Fiacconi (2625 m n.p.m.). Latem kolejka funkcjonuje od początku lipca i tylko przez kilka tygodni. Można też wejść pod Rif. Pian dei Fiacconi szlakiem numer 606. Podejście nie jest trudne ale trochę nudne i mało widokowe. Tę drogę doskonale widać z grani Padonu, a także z korony zapory. Wyraźnie widoczne są dwie nieforemne skalne turnie wystające z piarżysk i lodu. Ta z prawej to Col dei Boush, a z lewej Sass da le Doudesc. Najbardziej w lewo widoczna jest grań Serauta, po której poprowadzona jest trudna ferrata ?Eterna?. Między tymi turniami poprowadzona jest kolejka ?koszykowa?. Droga piesza prowadzi pomiędzy te bramy skalne.

Tym razem tam nie idziemy…

Spacerujemy wzdłuż brzegu jeziora. Za koroną zapory jest spory parking, dolna stacja kolejki, restauracje, hotele, sklepik z pamiątkami. W jednym z budynków zorganizowano muzeum wojenne Museo della Grande Guerra 1914-1918. Droga asfaltowa jest zamknięta dla ruchu samochodowego. Można nią dojść do Passo di Fedaja. Wielu atrakcji tu nie ma, ale odbijająca się w wodzie grań Padonu robi niesamowite wrażenie.

Przeczytaj także...

Marmolada. Pod najwyższym szczytem Dolomitów

Autorka: Barbara Górecka

Do tej pory miałam okazję oglądać Marmoladę ze wszystkich stron. Teraz postanowiłam stanąć pod najwyższym jej szczytem i spojrzeć na góry, które już za mną… na grupy górskie, które dane było mi w poprzednich latach przedeptać.

Val di Fassa. Małe miasteczka w wielkiej dolinie

Autorka: Barbara Górecka

Otoczenie jest fantastyczne. Białe wapienne ściany, zielone łąki i lasy, jeziora. Miasteczka są typowo turystyczne i większych zabytków tu nie ma. Jak wszędzie w regionie jest nazewnictwo dwujęzyczne i należy się do tego przyzwyczaić.

Horsens. Miasto Vitusa Beringa

Autorka: Halina Puławska

Vitus Bering rowadził dwie ekspedycje morskie, leżące w planach cara Piotra Wielkiego. W trakcie pierwszej wypłynął z Kamczatki ku północy na wody arktyczne, udowadniając tym samym, że Azja i Ameryka nie łączą się lądem.

Poczytaj więcej o okolicy:

Roda di Vaél. Kręte ścieżki pod skalną ścianą

Val Contrin. Dolina pod ścianą Marmolady

Marmolada. Pod najwyższym szczytem Dolomitów

Val di San Nicolo. Pod skalnymi ścianami