Gdynia
Kamienna Góra – zabytkowa dzielnica
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Niewiele miast może pochwalić się posiadaniem całej dzielnicy, uznanej za zabytkową. Kamienna Góra to jedna z dzielnic Gdyni, która ze względu na duże walory architektoniczno-urbanizacyjne została wpisana w 1985 r. do rejestru zabytków.
Zarówno w pierwotnym założeniu, jak i obecnie jest to dzielnica willowo-pensjonatowa. Reprezentacyjna zabudowa, głównie z lat dwudziestych XX w. wkomponowana jest w malowniczo wijące się wokół wzniesienia ulice i skwery. Cały projekt urbanizacyjny jest dziełem dwóch warszawskich architektów Tadeusza Zielińskiego i Tadeusza Tołwińskiego. Wille początkowo budowane w stylu dworkowym a nawet z akcentami stylu zakopiańskiego, później zostały zdominowane przez styl modernistyczny, przeważnie w odmianie funkcjonalizmu z elementami marynistycznymi.
Najpierw letnisko, potem port
Gdynia to młode miasto, które prawa miejskie otrzymało 10 lutego 1926 r. Rozwój zawdzięcza decyzji o budowie portu, która była motorem napędowym do dynamicznego przeistoczenia się małej wioski rybackiej w prężnie rozwijające się miasto. Jednak do rozwoju i popularyzacji Gdyni przyczynił się nie tylko przemysł stoczniowy i gospodarka morska. Jeszcze zanim zapadła decyzja o lokalizacji portu, rejon ten, poza podstawową funkcją rolniczo-rybacką, był również popularnym nadmorskim kurortem. Przepiękna lokalizacja w kotlinie między dwiema wysoczyznami, Kępą Oksywską i Kępą Redłowską, otoczona lasami, malowniczymi polami i łąkami oraz dysponująca szeroką i piaszczystą plażą, sprzyjała popularyzacji letniska. W 1905 r. w pobliżu plaży niemieckie Towarzystwo Kąpielowe Weischel wybudowało Dom Kuracyjny (Kurhaus) wraz z parkiem i łazienkami.
Pod okiem Towarzystwa Kąpieli Morskich
W 1920 r. niemal równocześnie z decyzją o budowie portu powstał plan utworzenia w Gdyni nowoczesnego ośrodka z luksusowymi willami letniskowymi, pensjonatami i hotelami. Pomysłodawcą i głównym organizatorem tej koncepcji był warszawski bankier Ryszard Gałczyński. Na realizację tego przedsięwzięcia kupił tereny folwarku należącego do gdańskiego kupca Fryderyka Basnera. Majątek obejmujący tereny obecnej Kamiennej Góry nosił wówczas nazwę Stainberg, co w tłumaczeniu na język polski znaczyło to samo. Do realizacji planu powołano I-sze Polskie Towarzystwo Kąpieli Morskich S.A. Założycielami byli: Ryszard Gałczyński, Antoni Gluziński (znany i ceniony internista), Tadeusz Zieliński (architekt, autor koncepcji urbanistycznej i wielu projektów budynków), Włodzimierz Mielżyński i Aleksy Wiktor Chrzanowski. W Zarządzie spółki byli między innymi pisarze, znani ze swoich fascynacji morzem: Stefan Żeromski i Wacław Sieroszewski. Letnisko otrzymało nazwę Kamieniec Pomorski. Wkrótce powstały pierwsze wille ?Baśka?, ?Kopciuszek?, ?Pierwsza?, ?Mewa?. Towarzystwo stworzyło ogólną koncepcję miasta-ogrodu, zajmowało się budową i nadzorowaniem ulic, chodników, skwerów i punktów widokowych.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz