Paryż
Kolumbarium na Père Lachaise
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dusza waży podobno 21 g, ale zawiera też 200 mg dwutlenku siarki, 100 mg tlenku węgla i 700 mg tlenków azotu na metr sześcienny. Okazuje się teraz, że krematoria zatruwają środowisko i będą musiały zainstalować specjalne filtry do roku 2018.
Kremacja jest coraz bardziej popularna, w 2013 roku we Francji jedna trzecia pochowków to było spalenie zwłok. Francja posiada dziś 167 placówek typu które temu służą.
Trudne początki
Kremacja została dozwolona dopiero w końcu XIX wieku. Kościół niechętnie akceptował przemianę ciała w proch, a co więcej – czasem bez mszy. Budowa paryskiego krematorium zaczęła się więc w 1880 roku, ale naprawdę ukończono ją dopiero w roku 1960. Początkowo dać się spalić było aktem ideologicznym, wymierzonym przeciw kościołowi. Dotyczyło głownie ateistów, wolnomyślicieli, antyklerykałów, członków masonerii. W latach 80. Ubiegłego wieku kremacje wybierali często umierający na AIDS. Tak jakby chcieli, żeby ani jedna cząstka śmiertelnego wirusa nie została po nich na ziemi. Dziś zarówno protestanci jak i katolicy akceptują doskonale kremację. Nie uznaje jej Islam, niechętni jej są wyznawcy judaizmu.
Prawne regulacje
Dopiero od 2008 roku obowiązuje we Francji prawo, które określa status prochów ludzkich. Już nie wolno trzymać urny w domu, miejsce prochów jest na cmentarzu. Śmierć jest obłożona we Francji licznymi przepisami. Może to dobrze, bo dopiero w zeszłym roku prawo zabroniło użycia pieniędzy z ubezpieczenia przeznaczonych na pogrzeb na inne cele. Kupić plazmę zamiast pochować babcię – stało się niemożliwe.
Najstarsze kolumbarium
Krematorium na cmentarzu Père Lachaise jest już dziś zabytkiem. Na całość składa się samo krematorium otoczone czterema «gołębnikami» (kolumbariami) przyjmującymi urny z prochami , dwa piętra odseparowane balkonami oraz podziemia. Nie ma starszej czy nowszej części, urny «odchodzą» miejsca są ponownie przyznawane, zupełnie jak w przypadku grobów. Nawet częściej, urnę łatwiej przemieścić. Tabliczki są bardzo różne. Przeważnie bez symboli religijnych czy ideologicznych, czasem tak: mamy więc i krzyże, i gwiazdy Dawida, i symbole masonerii, mamy fotografie, rysunki, cytaty, maksymy… Są tabliczki małżeńskie, smutne i kolorowe, nawet czerwone, z medalami które otrzymał zmarły, jest cygański wóz na miejscu z prochami Achille Zavatta wielkiego twórcy cyrku. Są też podpisane jako „inconnu” – nieznany. Uśmiechnięte zdjęcia francuskiego mistrza kolarstwa Laurent Fignon.
Warto wiedzieć
* Śmierć kosztuje. Średnia cena pochówku to 3200 euro – dwie pensje
* Najtaniej wypada trumna z kartonu: 299 euro
* Najdroższa 55 000 euro – model Louis Vuitton
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz