Korbania to mało wyrazisty szczyt w bocznym grzbiecie pasma Łopiennika i Durnej w Bieszczadach. Ma wysokość tylko 894 m.n.p.m., ale jest za to świetnym punktem widokowym.

Górę tę pamiętam sprzed lat. Miała wierzchołek niezalesiony, pokryty krzaczkami czarnych jagód zwanych tu borówkami. Te jagody były jednym z powodów spacerów na szczyt. Drugi powód ? to właśnie panoramy.

Jagód nie ma, są panoramki

Z upływem czasu szczyt zarósł lasem i krzakami i góra straciła oba walory. Kilka lat temu (w 2014 r.) odzyskała jednak ten drugi. Nadleśnictwo Baligród wystawiło tu bowiem sześciometrową wieżę widokową i wykarczowało trochę lasu na szczycie. Zbudowano też zamykaną wiatę, stolik, wyznaczono miejsce na ognisko. Można tu się schronić w czas niepogody, można nawet zanocować w oczekiwaniu na wschód słońca.

Panorama na trzy strony

Z wieży roztacza się ładna panorama na pogórza, Zalew Soliński, pasmo Otrytu, Połoniny i inne góry i górki. Drzewa zasłaniają jednak widok na najbliższych sąsiadów ? Łopiennik i Durną. I bez tego jest bardzo ładnie. Brak może tablicy opisującej widoczne szczyty, ale kto ma mapę, poradzi sobie sam.

Kilka słów należy się nazwie

Nieczęsto spotykana nazwa Korbania ma ponoć wołoskie pochodzenie i wywodzi się ją od słowa corb ? czyli kruk. To jakby Krukowa. Pod koniec XIX w. pojawiła się też druga nazwa ? Patryja. Nie ma ona jednak nic wspólnego z ojczyzną a z wypatrywaniem ? tak nazywano szczyty, na których znajdowały się wieże triangulacyjne. To samo źródło ma kolejna wersja nazwy ? Patrola. To pamiątka po budowanym w tamtym czasach C.K. systemie triangulacyjnym, który w czas satelitów stracił już znaczenie.

Najbliżej z Bukowca

Na Korbanię można wejść na kilka sposobów. Najkrótsze prowadzi ze wsi Bukowiec. Na końcu zabudowy, już w lesie jest duży plac do załadunku drewna, na którym można zostawić samochód. Tu drogowskaz (szlak zielony tzw. dojściowy) informuje, że na szczyt jest 1 godz. 30 min. To przesada. Przeciętnie sprawny wędrowiec wejdzie spokojnie w godzinę, choć momentami jest dość stromo. Na szczyt można też dotrzeć z terenu byłej wsi Łopienka albo dojść od niebieskiego szlaku prowadzącego przez Łopiennik i Durną przez przełęcz Hyrcza (697 m n.p.m.) ? bez szlaku.

Ciekawostka

W ostatni Wielki Piątek na Korbanię z Łopienki podążała pielgrzymka leśników z Krosna. Ostatnie dwie stacje były na szczycie. Pozostały po nich (jeszcze) symboliczne znaki.

Przeczytaj także...

Łopienka. Sanktuarium w pustej dolinie

Autorka: Anna Ochremiak

Na co dzień dolina pozostaje pusta. Cerkiew jest otwarta, każdy może wejść do środka. Wokół tablice opowiadające o dziejach zniszczenia i odbudowy. I o ludziach, którzy związali się z Łopienką.

Małe Pieniny. Z Jaworek przez Wysoką do Szczawnicy

Autorka: Barbara Górecka

Na Wysoką wejść można różnymi drogami: przez wąwóz Homole, od Jaworek drogą polną koło bacówki , od Palenicy granią Pienin. Ta wycieczka w Małe Pieniny musi być całodzienna, żeby była przyjemnością.

Babia Góra. Matka Niepogód, czyli Diablak

Autorka: Barbara Górecka

Matka Niepogód - Tak nazwano Babią Górę, ze względu na panujące tu niskie temperatury, porywiste wiatry i obfite deszcze oraz częste zmiany pogody. Piękną słoneczną pogodę, w ciągu kilku minut mogą zastąpić silne mgły i opady.

Poczytaj więcej o okolicy:

Lesko. Synagoga w strugach deszczu?

Zatwarnica. Szepit, bieszczadzki wodospad

Lesko. Niezwykłe zabytki żydowskiej kultury

Myczkowce. Makiety świątyń nad zalewem