Kowno
Przez stare miasto, śladem Mickiewicza
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ratusz z wysoką na 53 metry wieżą nazywany ?Białym łabędziem? ze względu na barwę jego ścian oraz elegancję sylwetki, stoi pośrodku dużego placu Ratuszowego. W samym sercu kowieńskiej starówki.
Od czasu, gdy w XV wieku tu przeniesiono, z okolic odległego o kilkaset metrów zamku, centrum średniowiecznego Kowna, przez kilka wieków dookoła niego był targ. Obecny jego gmach wzniesiono w latach 1542-56 według projektu wileńskiego architekta Benedykta Chojnowskiego.
Ratusz nie zawsze był ratuszem
Początkowo był to budynek parterowy, bez wieży i w stylu późnego gotyku. Wieżę dobudowano pod koniec XVI w., a w latach 70. XVIII w. całość gruntownie przebudowano w stylu barokowym. Nie zawsze był on jednak siedzibą władz miasta Kowno. Po zaborem rosyjskim zamieniono go najpierw na cerkiew, później skład broni. Odnowiony w latach 30. XIX w. miał być carską rezydencją, gdyby car raczył zaszczycić miasto swoją wizytą. Później na krótko umieszczono w nim teatr, a następnie przywrócono funkcję ratusza. W 1944 r. zamieniono go jednak w archiwum i oddział tutejszej politechniki. Od 1973 r. jest pałacem ślubów, a także muzeum ratuszowych wnętrz. Natomiast w jego gotyckich piwnicach mieści się niewielkie, ale interesujące muzeum ceramiki.
Tu uczył i mieszkał Adam Mickiewicz
Pierzeje placu Ratuszowego wytyczone niezupełnie zgodnie ze stronami świata zajmują dawne domy mieszczańskie z XV-XVII wieków. Ale także kościoły i klasztory oraz inne zabytkowe gmachy. Najbardziej jednolite w wyglądzie są jednopiętrowe domy na pierzei północnej. Na wschodniej natomiast bardzo zróżnicowane, od ceglanych gotyckich z restauracjami i barami w piwniczkach, po późniejsze. Pierzeję południową zajmuje późnobarokowy kościół z dwiema 48-metrowymi wieżami i klasztor jezuitów z początku XVII w. Świątynia jest obecnie w remoncie, a jej fronton zasłaniają rusztowania.
Ale napisali ADOMAS MICKEVICIUS.