Zatrzymujemy się na nocleg. Wypadło na bardzo przyjazny parking przydrożny, ze 40 km od Helsinek: standard ? jak w Niemczech, spokój ? jak w Skandynawii. Miód. Chłopaki nie wytrzymują i zaczynają bębnic piłą do kosza o podłoże ? lodu! Pierwsza w nocy! No tak, zagalopowaliśmy się ? widno.

Na „noclegowym” parkingu o zaawansowanym zmroku (coś około 23.30) pojawia się dziwny ? jak na tutejsze standardy ? pojazd. Pamiętacie pewnie takie obrazki z czasu raczkującego kapitalizmu w naszej ojczyźnie: stary osobowy mercedes z przyczepką, p.o. pojazdu zaopatrującego wczesnokapitalistyczną firmę? Taki to był właśnie pojazd. Na oko miał ze 20 lat, za młodu niewątpliwie luksusowy, a i dziś krzepki jeszcze, choć z nieco matowym już lakierem, z dość silnym motorem i sporą porządną przyczepką towarową zaopatrzoną w solidną plandekę.

Właściciel samochodu ? około sześćdziesięcioletni szpakowaty mężczyzna ? podszedł do nas i z determinacją zaczął namawiać nas do zakupu… wody mineralnej własnej produkcji. Tłumaczył długo o jej nadzwyczajnych właściwościach, zawartości cukru w cukrze, czy czegoś tam ? dokładnie nie zrozumiałem.

Sprzedawanie źródlanej wody w Finlandii, gdzie w każdej kałuży jest wyłącznie źródlana woda, a kranówa wszędzie nadaje się do picia, to zaiste donkiszoteria w najlepszym wydaniu. Facet mi zaimponował. Nasi współpodróżnicy grzecznie odmawiają ? cena wody, mimo że hurtowa, jest sążniście słona, szczególnie że jeszcze świeżo mamy polskie cyferki w oczach.

Po dłuższych namowach postanawiam zapłacić po 2 euro za flaszkę, żeby nie robić przykrości, ale sprzedawca zniechęcony naszą bierną postawą zostawia nam butelkę okazową w prezencie. Rozpijemy ją na Nordkappie…

Przeczytaj także...

Helsinki. Stolica na jeden dzień zwiedzania

Autor: Erwin Jan Kozłowski

Helsinki nie maja nadmiaru zabytków. Są tą europejską metropolią, która nie każe turyście wyjeżdżać z kłopotliwym przekonaniem, że jeszcze tyle można było tutaj zobaczyć.

Paryż. Źródlana woda na ulicach miasta

Autorka: Anna Derecki

Pierwsze fontanny miały doczepiony cynowy kubek, paryżanie popijali tę pyszną, źródlaną wodę na miejscu. Z czasem uznano ten proceder za mało higieniczny i dziś musimy mieć własne naczynko.Woda jest natomiast bardzo czysta, zdrowa.

Wrocław. Hydropolis, czyli multimedialnie o wodzie

Autor: Waldemar Rusek

Zbiornik pełnił swą pierwotną funkcję do roku 2011, kiedy to został wyłączony z użytku. Po przeprowadzeniu niezbędnych remontów i rewitalizacji, budowlę przekształcono w Centrum Edukacji Ekologicznej Hydropolis.

Poczytaj więcej o okolicy:

Lohimaa. Z wędką na szczupaka

Tornio. Dwie drewniane światynie

Rauhalahti. Największa sauna na świecie

Helsinki. Stolica na jeden dzień zwiedzania