Sama katedra (romańsko-gotycka) ma pochodzącą z początku XVI w. subtelną renesansową fasadę z trzema portalami i rozetą. Luźna starówka, której wąskie uliczki połączone są pizzami a stare kamienice sąsiadują z całkiem nowoczesnymi, spływa ku jezioru. Stroma Via Catedrale prowadzi wprost do stacji kolejki na placu Dantego. Kolorowe pyszne stragany owocowo-warzywne wychodzą z małych sklepików i ? podobnie jak fontanny i kafejki na placach ? nadają miastu ten ciepły koloryt rejonu śródziemnomorskiego.

Najważniejszym placem jest Piazza Riforma, z neoklasyczną siedzibą urzędu miasta. A stąd już krok nad jezioro. Oddziela je od miasta ocieniona parasolowatymi drzewami  promenada, zwana Lungolago , wytyczona 150 lat temu. Biegnie wzdłuż jeziora, łącząc Lugano z podmiejskim Paradiso. Przy promenadzie znajduje się przystań statków, a dalej, u jej krańca, na przeciwko placyku Wilhelma Tella ? ogród Belvedere ?kąpiący się? w kryształowej wodzie jeziora, ustrojony przystrzyżonymi drzewkami, małą architekturą i rzeźbami. To próg parku Civico (lub Ciani) ? zielonych płuc Lugano, uważanego za najpiękniejszy szwajcarski park-ogród. W czasie mojego rekonesansu szalały w nim hortensje, liliowce i agapanty. Krążył ogrodnik. Prowadzone na smyczy psie pociechy kucały na przystrzyżonym trawniku (co krok stoją śmietniczki z psią mordką). Park został założony w połowie XIX w. przez kupców Ciani z Mediolanu, którzy wybudowali tu również Villę Ciani ? obecnie siedzibę Muzeum sztuk Pięknych. Całość została wykupiona przez miasto Lugano w 1912 r. To oaza spokoju.
Lugano jest miłe.

Warto wiedzieć

* Z Lugano można się wybrać na dwa szczyty (pieszo lub korzystając z kolejki):
na Monte San Salvatore (912 m n.p.m.) ? funiculare z podmiejskiego Paradiso
i na Monte Br? (925 m n.p.m.) ? funiculare z podmiejskiego Cassarate.
*  Ticino jest kantonem włoskojęzycznym. Jego stolicą jest Bellinzona, a Lugano ? największym miastem.
* Jezioro Lugano zwane również Ceresio sąsiaduje z Jeziorami Como i Maggiore.
* Do Lugano można przylecieć samolotem.

Przeczytaj także...

Ticino. Włoski kawałek Szwajcarii

Autor: Jarosław Swajdo

Ticino to jedyny szwajcarski kanton z językiem włoskim jako jedynym urzędowym. Mówi nim 83 proc. ludności. Zaś jego włoski charakter kulturowy zadeklarowany jest w pierwszym artykule kantonalnej konstytucji.

Lugano. Artystyczne dekorowanie witryn

Autorka: Elżbieta Sawicka

Młodzi projektanci dekorują wystawy sklepowe w centrum miasta, przede wszystkim na via Nassa – tam mieszczą się najelegantsze i najdroższe butiki. Designerów interesują głównie witryny sklepów, ale nie omijają też fryzjera, optyka...

Lugano. Szwajcarski kurort, włoskie tradycje

Autor: Cezary Rudziński

Miasto położone jest malowniczo na południowym cyplu, jak gdyby wrzynającego się w Italię, włoskojęzycznego kantonu Ticino. To szwajcarski ośrodek turystyczno-wypoczynkowy, a równocześnie międzynarodowe centrum finansowe.

Poczytaj więcej o okolicy:

Sankt Gallen. Muzeum Włókiennictwa w Palazzo Rosso

Entlebuch. Zegar nad krucyfiksem

Martigny. Tu gruszki rosną w butelkach

Lucerna. Miasto jak z bombonierki