Lucerna
Hofkirche, czyli sakralna perła miasta

W roku 735 południowoniemiecka szlachta założyła w tym miejscu niewielki klasztor pod wezwaniem św. Maurycego (Hl. Mauritius). Lucerna wówczas jeszcze nie istniała, a gdy z czasem wyrosła z przyklasztornej osady, świątynia ta znalazła się poza jej murami.
fot: Cezary Rudziński
Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
Kościół św. Leodegara stoi nieco na uboczu od głównych tras zwiedzania lucerneńskiej starówki. Ale kto interesuje się starą architekturą i sztuką sakralną, powinien go koniecznie zobaczyć.
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
  • Lucerna. Hofkirche, czyli sakralna perła miasta
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

W panoramie północnego brzegu Jeziora Czterech Kantonów  w Lucernie, niemal na wprost  dworca kolejowego, wyróżniają się dwie, wyjątkowo strzeliste wieże kościelne. To zbudowany na niewielkim wzniesieniu Hofkirche ? kościół klasztorny i farny p.w. św. Leodegara.

Pierwsza, a zarazem wyjątkowo cenna świątynia w tym mieście. Z prawdziwymi sakralnymi perłami w jego wnętrzach. O bardzo starej, ciekawej historii.

Niszczycielski pożar w 1633 roku

W roku 735 południowoniemiecka szlachta założyła w tym miejscu niewielki klasztor pod wezwaniem św. Maurycego (Hl. Mauritius). Lucerna wówczas jeszcze nie istniała, a gdy z czasem wyrosła z przyklasztornej osady, świątynia ta znalazła się poza jej średniowiecznymi murami obronnymi. W 1135 roku klasztor ten stał się parafią podległą opactwu Murbach w Alzacji i otrzymał za patrona św. Leodegara. W ponad półtora wieku później, w 1291 r., opactwo ze względu na problemy finansowe, musiało ją, wraz z należącymi do lucerneńskiej już parafii gruntami i budynkami, sprzedać Habsburgom. W 1332 r. Lucerna wstąpiła do Konfederacji Szwajcarskiej i z czasem odzyskała wszystkie prawa, majątek oraz klasztor i kościół od tego rodu.

Dalsze szczegóły historyczne nie mają w tym przypadku istotnego znaczenia wobec faktu, że w Wielkanoc 1633 roku kościół ten doszczętnie, poza gotyckimi wieżami, spłonął. Zdołano jednak wynieść z ognia sporo wyposażenia świątyni. Zwłaszcza rzeźby z ołtarzy, które są obecnie jego chlubą. Jezuita, brat Jakob Kurrer z Ingolstadtu otrzymał propozycję zbudowania na miejscu ruin nowego kościoła. I wzniósł do roku 1644 obecny, późnorenesansowy. Zachował jednak dolne części wież i umieścił między nimi nowy fronton, który stał się symbolem miasta.

Renesansowy portal i ocalałe figury świętych

W lewej, północnej kościelnej wieży ocalała nisza z rzeźbą przedstawiającą Jezusa na Górze Oliwnej, wykonana w 1512 roku z barwionego piaskowca. Na frontonie świątyni znalazły się m.in. figury obu jej patronów: św. św. Maurycego i Leodegara, a także Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz herb Lucerny. Do tego katolickiego kościoła wchodzi się po schodach prowadzących na wzniesienie, na którym on stoi. Zaś do wnętrza przez pięknie rzeźbione w drewnie drzwi osadzone w dekoracyjnym kamiennym portalu. Dookoła świątyni są krużganki z grobami przedstawicieli starych miejskich rodów.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 27 grudnia 2016; Aktualizacja 4 stycznia 2017;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij