Großräschen
Łużyckie pojezierze sztucznych jezior
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Budynek informacji turystycznej, będącej siedzibą IBA, jest obecnie ośrodkiem studyjnym tej wystawy. Großräschen jest wielkim placem budowy nowej, postindustrialnej rzeczywistości. Mieszkańcy mają pracę.
Dziesięć akwenów połączonych kanałami
Istotnym akcentem rewitalizacji Großräschen jest wieża widokowa – Victoriahöhe, do której prowadzi atrakcyjna Aleja Kamieni, „obsadzona” głazami górniczymi wydobytymi z odkrywki i młodymi drzewami. Jeszcze niedawno ta aleja była drogą do wioski Ilsebückchen, którą pochłonęła rozbudowująca się kopalnia. Od nazwy tej wioski jezioro Großräschen nazywano jeziorem Ilse (Ilsesee). Ma 771 hektarów. Położone między miastami Großräschen, Senftenberg i Hoyerswerda jeziora połączone zostaną żeglownymi kanałami wewnątrz pojezierza. Dziesięć jezior: Großräschen, Senftenberg, Sedlitz, Partwitz, Geierswalde, Neuwieser, Blunoer, Sabrodter, Bergener i Spreetal, połączy dwanaście kanałów, tworząc system nerwowy całego założenia; z marinami, portami, obiektami sportowo-rekreacyjnymi. Interesującym pomysłem są pływające domy, które również cumować będą u wybrzeży jezior.
Warto wiedzieć
Ogromne, genialne przedsięwzięcie jakim jest stworzenie łużyckiego pojezierza nie jest jedynym wprowadzanym w życie projektem rewitalizacji, uatrakcyjnienia i wzbogacenia regionu. Zachowane zostały i udostępnione unikalne przykłady przemysłowej przeszłości, chociaż nie tylko; powstały nowe koncepcje odnowy i wykorzystania obiektów dziedzictwa kulturowego i społecznego. Blask odzyskały relikty przeszłości regionu związane nie tylko z przemysłem wydobywczym. Wystarczy przywołać kilka przykładów, które znalazły się w projektach IBA:
* udostępnienie zwiedzającym kopalni F60 w Lichterfeld,
* adaptacja biowież Lauchhammer (oczyszczalni ścieków przemysłowych) na centra kulturalne.
* odbudowanie uratowanego przed kopalnianą ekspansją Fortu Słowiańskiego Raddusch,
* przywołanie do życia miasta-ogrodu Marga, górniczego osiedla łączącego miejsce pracy i zamieszkania, położonego między Großräschen i Senftenberg. Osiedle założone zostało przez właścicieli kopalni w latach 1906-1914,
* okno widokowe na krajobraz czynnej kopalni węgla brunatnego w Welzow,
* rewitalizacja Parku Mużakowskiego po obu stronach Nysy Łużyckiej, która zaowocowała wpisaniem go na listę dziedzictwa UNESCO,
* ścieżka rowerowa księcia Pücklera: 500 km – od Szprewaldu, przez parki w Bad Muskau i Branitz – łączy wszystkie projekty IBA i wiele innych zabytków architektonicznych i krajobrazowych Łużyc. A najciekawsze jest obserwowanie zachodzących zmian ku lepszemu i ładniejszemu.
Dodaj komentarz