Wysokie wieże katedry pod wezwaniem św. Katarzyny i św. Maurycego są nieodłącznym elementem panoramy miasta. Najpiękniejszy jest widok na Magdeburg z rzeki, nie wystarczyło mi jednak czasu na rejs po Łabie.

Miałam za to okazję zobaczyć coś zupełnie wyjątkowego: katedrę  nocą, wspaniale oświetloną mocnymi, zmieniającymi  się kolorami. W ten sposób Magdeburg witał w kwietniu tego roku uczestników 42. GTM Germany Travel Mart, najważniejszej imprezy niemieckiej turystyki przyjazdowej. Dla ponad 1200 gości z całego świata katedra barwnie rozbłysnęła wewnątrz i na zewnątrz. Efektowny widok, który pewnie nieprędko się powtórzy.

Szlachetny gotyk

Zwiedzanie świątyni następnego dnia każe zapomnieć o kolorach. W pierwszej gotyckiej katedrze wzniesionej na niemieckiej ziemi (budowano ją w latach 1209 ? 1509) i najwyższej we wschodnich Niemczech (104 m) dominuje szarość. Szarość kamiennych murów i szarość rzeźb, prawdziwych arcydzieł sztuki romańskiej i gotyckiej. Trzeba koniecznie zatrzymać się w prezbiterium przed XIII-wiecznymi rzeźbami przedstawiającymi patronów katedry: św. Katarzynę Aleksandryjską w koronie i powłóczystych szatach oraz św. Maurycego, jednocześnie rycerza w kolczudze i kapłana w albie. Maurycy, patron rycerzy, pochodził z Afryki i przedstawiany był jako Murzyn. Rzeźba w magdeburskiej katedrze to ponoć pierwszy w Niemczech wizerunek czarnoskórego człowieka.

Płacz głupoty, radość roztropności

W bliskim sąsiedztwie stoi także XIII-wieczna Grupa Zwiastowania: Maria o pogodnej twarzy i wprost promieniejący uśmiechem anioł Gabriel, sławny Magdeburger Lächeln. Ten uśmiech służy promocji miasta. W akcji ?Magdeburg is smiling especially for you? sfotografowało się prawie dwa tysiące mieszkańców, z czego powstał wielki plakat-mozaika, witający gości już na dworcu kolejowym  i na fasadach wielu budynków.

Wyjątkowym skarbem jest gotycki zespół rzeźb w Rajskich Wrotach, przedstawiający ewangeliczne Panny Mądre i Panny Głupie, ubrane w długie, grubo pofałdowane szaty. Warto zwrócić uwagę na mimikę dziewic ?nieroztropne, których lampy oliwne wygasły, płaczą; twarze mają groteskowo wykrzywione, z grymasem przerażenia. Roztropne, te z płonącymi lampami, oczekują przyjścia Chrystusa z obliczami pełnymi pogody i uśmiechu.

Kwiaty na grobie cesarza Ottona

Nie tylko gotyk wart jest uwagi. Wzrok przyciąga bogato udekorowana manierystyczna ambona, pochodząca już z czasów luterańskich. Czegóż tu nie ma! Stworzenie świata, Adam i Ewa w raju, Chrystus Salvator mundi, apostołowie, czterej ewangeliści, patroni katedry ? każdy centymetr alabastrowej kazalnicy jest wypełniony rzeźbami i reliefami. Całkowity kontrast do tej obfitości stanowi natomiast XX-wieczna (z 1929 roku) rzeźba Ernsta Berlacha na zbiorowym grobie żołnierzy z I wojny światowej. Sztukę najnowszą reprezentuje ekspresyjny krucyfiks Jürgena Webera z 1988 roku.

Nie można zapomnieć o sławnym cesarzu Ottonie I Wielkim, pochowanym w magdeburskiej katedrze. Siedzące figury władcy i jego pierwszej żony Edyty znajdują się w Kaplicy grobu Pańskiego. Umieszczony w chórze skromny sarkofag cesarza opasany szarfą z napisem ?Otto Magnus Imperator? zawsze zdobią kwiaty. To, że wszystkie te cenne dzieła sztuki przetrwały mimo ciężkiego bombardowania miasta przez aliantów w styczniu 1945 roku, można właściwie uznać za cud. Katedra częściowo ocalała dzięki strażakom, którzy ugasili płonące dachy i wnętrze świątyni. W czasach NRD została odbudowana i otwarta w 1955 roku. Po zjednoczeniu Niemiec nadal konserwowana, jest dziś jedną z ważniejszych siedzib Niemieckiego Kościoła Ewangelickiego.

Warto wiedzieć

Katedrę można zwiedzać z przewodnikiem w dni powszednie i soboty o godz. 14 i 16 ( w piątek tylko o 14), w niedziele o 11.30 i 14. Koszt: 3,50 euro od osoby.

Przeczytaj także...

Magdeburg. Miasto dwóch Ottonów

Autorka: Elżbieta Sawicka

Chwile wielkiego rozkwitu miasto nad Łabą przeżywało w X wieku jako ulubiona rezydencja cesarza Ottona I Wielkiego. W tutejszej katedrze monarcha został też pochowany.

Bazylea. Najpiękniejsza katedra w całej Szwajcarii

Autor: Cezary Rudziński

Najpiękniejszy i najcenniejszy nie tylko w tej katedrze, ale w całym kraju Helwetów, jest jej północny portal nazywany portalem Gallusa. A także cała elewacja z wczesnego okresu romańskiego, zachowana niemal w całości w oryginalnym stanie.

Ołomuniec. Kolebka dawnej stolicy Moraw

Autor: Cezary Rudziński

Trzeba podkreślić, że tutaj – dotyczy to zresztą chyba wszystkich, a przynajmniej ogromnej większości zabytkowych budowli w Czechach – bardzo dba się o informacje dla mieszkańców i turystów.

Poczytaj więcej o okolicy:

Budziszyn. 1000 lat, 17 wież i tolerancyjni ludzie

Drezno. Panorama w starej gazowni

Wittenberga. Jak to było z tymi tezami

Wittenberga. Wesele Marcina Lutra