Peterhof
Miasto przy dworze cara Piotra
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Peterhof oddalony jest od centrum Petersburga o 30 km i posiada z nim połączenie kolejowe, drogowe, a w sezonie letnim także statkami białej floty pływającymi między przystaniami: w Petersburgu na Newie koło Pałacu Zimowego i w Zatoce Fińskiej w tutejszym zespole pałacowo-parkowym.
Niespełna 80-tysięczny Peterhof (????????) ? w latach 1944-97 Petrodworec (???????????) ? rozwija się dynamicznie, zwłaszcza od momentu gdy w 2005 roku stał się Miastem Nauki (?Naukogradem?), do którego przeniesiono wydziały i instytuty nauk ścisłych Uniwersytetu Petersburskiego oraz inne placówki naukowe.
Z woli cara Piotra
Miasto powstało trzy wieki temu z woli cara Piotra I. Początkowo jako jego ?przydrożny dwór? (?dorożnyj dwor?) i przystań na drodze do wyspy Kotlin, jak zapisano w dzienniku władcy w 1705 roku. Do początku XVIII w. w miejscu tym, zdobytym na Szwedach, znajdowały się fińskie (Finlandia należała wówczas do Szwecji) wsie Kuusoja, Pohjajoki i Papingondo. W 1710 roku rozpoczęto w tym miejscu prace budowlane i krajobrazowe przy budowie podstołecznej siedziby władcy. W cztery lata później powstał Wielki Pałac, Wielka Grota z kaskadami, Monplaisir i inne budowle Dolnego Parku. A w pobliżu pałacu pojawiły się ?słobody? ? osady dla służby, rzemieślników i kupców. Na południowy-wschód od Górnego Parku Mała, zaś na zachód Duża Słoboda, stając się Starym Peterhofem. Do Przystani Kupieckiej przybijały statki z Sankt Petersburga i Kronsztadu. W 1721 roku działał już młyn wodny, a przy nim niewielka fabryka.
Porządki wokół dworu
Wówczas też powstały pierwsze fontanny w Dolnym Parku, do których wodę sprowadzano specjalnym wodociągiem o długości 40 km z 18 stawami ? zbiornikami wody na trasie, o łącznej powierzchni prawie 100 ha i pojemności ponad 1,3 mln m?. Zbudowano go według projektu inżyniera-hydraulika Wasyla Tuwołkina. Tworzenie tego wspaniałego zespołu pałacowo-ogrodowego zakończono w 1723 roku. Ale zabudowa dookoła niego była chaotyczna. Zmieniło się to dopiero po śmierci (1725) Piotra I, gdy w 1730 roku architekt M.G. Ziemcow przebudował część obiektów, a inne kazał rozebrać.Dla peterhofskich chłopów państwowych zbudował Dwór Majstrów (Masterowoj dwor), zaś dla pałacowej służby Dwór Kawalerski. Pałac Piotra I okazał się jednak dla jego następczyń na tronie zbyt skromny. Jego przebudowę i rozbudowę wykonano według projektu słynnego, pracującego w Petersburgu, włoskiego architekta Bartolomeo Rastrellego. Powiększona została centralna część pałacu, zbudowano dwa skrzydła boczne połączone galeriami z korpusami: Cerkiewnym i Herbowym. Pod koniec XVIII w. powstał, według projektu architekta Giacomo Quarenghi i mistrza ogrodniczego Jamesa Medresa, drugi z tutejszych słynnych parków, Angielski (Górny). A w nim zbudowano Pałac Angielski.
Początek prawdziwego miasta
Przypałacowe miasto rozwijało się jednak powoli. W końcu tegoż wieku było w nim zaledwie 57 domów ?obywatelskich?, a więc nie zamieszkanych przez pałacową służbę i chłopów. Na tyle brzydkich, że w 1824 roku car Aleksander I polecił przebudować 58 najbardziej koszmarnych na koszt państwa, według projektów wybitnych architektów, m.in. Wasilija Stasowa. Swój rozwój miasto Peterhof zawdzięcza przeniesieniu do niego na przełomie XIX i XX w. kilku pułków wojska i zbudowania dla nich koszar. Były to: lejb-gwardii konno-gwardyjskie pułki ułanów i dragonów oraz 148 Kaspijski pułk piechoty. Od 1828 roku w pobliżu miasta odbywały się letnie ćwiczenia poligonowe wychowanków petersburskich szkół wojskowych. Zaś w kolejnych dekadach XIX w. w pobliżu zespołu pałacowo ? parkowego, a także na jego obszarze, powstawały kolejne obiekty. Szpital wojskowy, Park Kolonistów, Dom Górnego Ogrodu (Wierchniesadskij dom), Domy Dam Dworu (Frejlinskije doma), szpital pałacowy, poczta, sobór (o nim piszę osobno) stajnie oraz dworzec kolejowy. Bo w latach 1853 ? 1857 znany ówczesny przedsiębiorca A. Stiglitz wybudował na własny koszt 30 km linię kolejową łączącą Peterhof z Petersburgiem. Jako ciekawostkę można przytoczyć, że pociąg nazwany ?Kukułką? kursował nią regularnie, ale bilety sprzedawali studenci mieszkający w okolicy. Nieetatowi byli również maszynista i konduktor.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz