Sankt Petersburg
Muzeum Ermitażu w Pałacu Zimowym
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wraz z sąsiednimi gmachami Pałac Zimowy stanowi siedzibę Muzeum Ermitażu, w którym eksponowane są bogate pałacowe wnętrza oraz galerie sztuki.
Dawna petersburska rezydencja carów jest trzypoziomową budowlą składającą się z czterech skrzydeł okalających wewnętrzny dziedziniec.
Kolekcje Katarzyny II
Gromadzenie obrazów rozpoczęła Katarzyna II dając w 1764 roku początek Ermitażowi. Wówczas to caryca otrzymała z Berlina 317 obrazów o łącznej wartości 180 tysięcy talarów, w ramach kontrybucji należnej Rosji od Prus po wojnie siedmioletniej (1756-63). Obrazy te pochodziły z prywatnej kolekcji Johanna Ernsta Gotzkowsky?ego (1712-75). Znajdowały się w niej dzieła m.in. Rembrandta van Rijn, Petera Paula Rubensa, Jacoba Jordanesa, Antona Van Dycka, Franza Halsa oraz innych malarzy, głównie szkoły niderlandzko-flamandzkiej XVII wieku. Z nich nadal w Ermitażu znajduje się 96. W 1766 roku caryca poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota, z którym prowadziła ożywioną korespondencję, aby kupował dla niej obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Petersburga trafiły płótna m.in. Nicolasa Poussina, Jeana Antonie Watteau, Rafaela Santi, Tycjana, kolejne Rembrandta i Rubensa. Do znaczących zakupów zalicza się również nabycie w 1769 roku w Dreźnie bogatej kolekcji saskiego ministra, hr. Henryka Brühla. Składała się ona z około 600 obrazów, a wśród nich m.in. pejzaż Tycjana ?Ucieczka do Egiptu? oraz widoki Drezna i Pirny Belloto Canaletta i wielu innych mistrzów pędzla. W 1772 roku Katarzyna II kupiła w Paryżu kolekcją barona Kroza, głównie malarzy francuskich, flamandzkich i niderlandzkich XVI-XVIII w., m.in. ?Świętą Rodzinę? Rafaela, ?Danae? Tycjana, ?Judytę? Giorgione, kolejne obrazy Rubensa, Pussena, Van Dycka, Watteau i innych. W 1779 roku doszła do tego kolekcja brytyjskiego premiera Wowpola z arcydziełami Rembrandta (m.in. ?Ofiara Abrahama?) i serią portretów namalowanych przez Van Dycka. W dwa lata później kupiona w Brukseli kolekcja ponad 5000 rysunków. W kolejnych słynne kolekcje: angielska antycznych rzeźb ( m.in. Michała Anioła) i posągów oraz francuska kamei księcia Orleańskiego. A także biblioteki Woltera i Diderota. Caryca zamawiała również obrazy wielu współczesnych, najlepszych malarzy. W spisie sporządzonym po śmierci Katarzyny II znalazło się 3996 obrazów.
Carowie kupowali, Stalin sprzedawał
Za panowania Aleksandra I i Mikołaja I (w 1852 r. polecił on zbudować ostatni fragment pałacu nazwany Nowym Ermitażem i muzeum udostępnił zwiedzającym), zbiory Ermitażu uzupełniano przede wszystkim o dzieła wybitnych artystów wcześniej nie reprezentowanych. W Rzymie nabyto m.in. ?Lutnistę? Michelangela Caravaggia, ?Pokłon mędrców? Sandro Botticellego, ?Pejzaż z Madonną? Giorgione i wiele innych dzieł, a także kolekcję malarstwa hiszpańskiego. W XIX wieku kupowano sporo malarstwa rosyjskiego, ale jego zbiory przekazano w 1895 do powstałego wówczas Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu. Niestety w latach 1929-34 na polecenie Stalina część arcydzieł sprzedano zagranicę. M.in. 31 płócien, w tym wspomniany ?Pokłon? Botticellego amerykańskiemu milionerowi Andrew Mellonowi (trafiły one do National Gallery w Waszyngtonie), aby zdobyć środki na budowę przemysłu oraz zakup zboża dla głodującego kraju.
Trofea wojenne
Dzieje tworzenia, ale i zubożania zbiorów Ermitażu są bardzo interesujące, nie ma tu jednak miejsca na dalsze szczegóły. Dodam tylko, że trafiały do nich dzieła konfiskowane przez bolszewików ich ?burżuazyjnym? i ?ziemiańskim? posiadaczom, m.in. kolekcje hr. Aleksandra Strogonowa, ks. Grigorija Potiomkina, ks. Nikołaja Jusupowa, braci Mrozowów i inne.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz