Horsens
Muzeum Więziennictwa… w więzieniu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Te przedmioty często odkryły psychologiczny portret skazańców, ich ukryte predyspozycje ? a byli wśród nich i artyści. Założeniem ekipy montującej muzeum w Horsens było jego ożywienie. Zainstalowane zostały nowoczesne technologie audiowizualne, dzięki którym zwiedzającym ukazują się ruchome obrazy na korytarzach czy w celach ? cienie strażników i więźniów. Usłyszeć można dźwięki, jak chociażby zgrzyt otwieranych krat, odgłosy kroków czy głosy więźniów, a także ich opowieści. Można wejść do wielu umeblowanych cel. Dostępna jest więzienna kuchnia i izba chorych, a także więzienna kaplica.
W muzealnej ekspozycji wykorzystano więzienne życiorysy niektórych więźniów z Horsens. I, chociaż z zasady stosuje się wobec więźniów anonimowość, wielu z nich stało się powszechnie znanymi postaciami, sławnymi ? niesławnymi, często tragicznymi. Wyjątkowość przestępstw i kar, dzięki którym uwieczniły ich nagłówki gazet (jak spektakularne ucieczki), książki czy filmy, dały podstawę do opowieści o nich.
Poznajmy kilku z nich
* Peter Adler Alberti (1851-1932), celebryta, prawnik, minister sprawiedliwości. Dopuścił się defraudacji milionów duńskich koron, W 1910 roku został skazany na 8 lat więzienia. W Horsens przebywał dwa lata, w ciągu których stracił na wadze 62 kilogramy. Mówi się o Albertim nieco humorystycznie: to jegomość, który miał 153 cm wzrostu, a ważył ponad 138 kg i był jedynym więźniem z szytymi na miarę gaciami (ubraniami więziennymi).
* Mozart Lindberg (1881-1975), pochodził z dobrego środowiska w Kopenhadze, a jednak… Większość swojego życia ? 60 lat ? spędził w więzieniach, począwszy od 1903 roku, z czego 25 w więzieniu w Horsens. Odsiadywał kolejne wyroki za rabunki, morderstwo, porwanie. Gdy w 1963 r. opuścił ostatecznie więzienie miał 82 lata. Był pechowym uciekinierem, bo nigdy nie udało mu się uciec, mimo dobrych, sprytnie pomyślanych planów ucieczki. Miał
* Julius Alfred Thorvald Framlev (1881-1933) stał się mitycznym kasiarzem oznaczonym jako ?X?. W latach 1916-1931 rozpruł 58 sejfów wiercąc wokół zamka dziury, które tworzyły X. Kradł, gdy brakowało mu pieniędzy na prowadzone własne interesy, gdyż posiadał sklep muzyczny, sad i kilka sklepów z owocami i warzywami. Został aresztowany w drodze z włamania na poczcie w Frederiksberg. W 1931 r. Framlev otrzymał ośmioletni wyrok, jednak po dwóch latach spędzonych w Horsens, rozchorował się i zmarł w więziennym szpitalu.
* Jens Nielsen (1862-1892) był ostatnią osobą straconą w Danii w czasie pokoju. Jego biedne dzieciństwo wykształciło w nim nienawiść do społeczeństwa. Pełen goryczy i gniewu od wczesnej młodości prowadził życie autodestrukcyjne. Zaczynał od kradzieży i podpaleń. Został aresztowany w 1883 r., a w 1884 r. skazany na 16 lat ciężkiej pracy w więzieniu Horsens. Pobyt w więzieniu wzmagał jego gorycz. Konsekwentnie dążył do zguby: w 1885 r., drodze powrotnej do celi z pracy na farmie, próbował zabić strażnika. Został skazany na karę śmierci, ale wyrok został zmieniony na dożywocie. Wkrótce potem ponownie próbował zabić strażnika. Ponownie Jens Nielsen został skazany na karę śmierci i ponownie został ułaskawiony. Gdy po raz trzeci ? w 1892 r. zaatakował (nie zabił) strażnika stołową nogą zakończoną gwoździami, skazany został po raz trzeci na karę śmierci. Wydawało się, że Jens Nielsen tego oczekiwał, ale oczekiwał też, aby egzekucja była publiczna. Nie była. Został ścięty na terenie więzienia 8 listopada 1892 r. Publicznością było 202. współwięźniów, którzy dostali nakaz uczestniczenia w wykonaniu tej egzekucji, patrząc z okien. Jens Nielsen o tym nie wiedział. Niezmierny jest tragizm tej postaci.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Nawiązując do tematu więzienia to w Kaliszu było jeszcze w 2015 roku czynne wiezienie .
Jest to budynek pseudoromański wybudowany około roku 1844 .
Między innymi ciekawostką jest chorągiewka metalowa na zawiasach drzwi od celi .
Widząc ją każdy może się zastanawiać do czego to służy w XXI wieku ?
To był domofon , był bo dziś więzienie jest już nieczynne .
Skazany obracając metalowy pręt ustawiał chorągiewkę do pozycji wiszącej .
Był to sygnał dla wartownika że potrzebuje coś powiedzieć .
Bardzo interesujące. Warto, przestępując próg takiego obiektu, nieczynnego już więzienia, muzealnego pomyśleć jakie życie wiedli pensjonariusze, jakie reguły tym życiem rządziły. Do wielu pewnie dotrze jak cenne jest życie na wolności.