Wersal (Versailles) to podparyskie miasto z licznymi parkami i bulwarami. Jest dziełem Ludwika XIV. W jego scenerii wznoszą się mury jednego z najbardziej imponujących i najczęściej odwiedzanych pałaców we Francji. 

Historia pałacu jest bardzo ciekawa. W czasach panowania Ludwika XIII stał tu mały domek myśliwski z wewnętrznym dziedzińcem. Ten niewielki pałacyk przekształcił jego syn Ludwik XIV w ogromny pałac i urządził tu siedzibę królewską. Chciał pokazać światu potęgę francuskiej monarchii. Wystrój i ogromne rozmiary budowli  pokazują zamiłowanie króla do luksusu i skłonność do samouwielbienia. Na realizację tego dzieła pracowało prawie 30 tys. robotników, a koszty pochłonęły wszystkie pieniądze ze skarbca królewskiego.

Król wynajął czterech wybitnych twórców (architekta, malarza, dekoratora wnętrz i ogrodnika ), którzy stworzyli to dzieło. Dekorator wnętrz sprawił, że każdy skrawek pałacowych pomieszczeń nosił ślady przepychu. Stąd tu bogactwo fresków, marmurowych ozdób i złoceń. Inspiracją wielu motywów były mity greckie i rzymskie.

W 1789 r. po dramatycznym ?marszu na Wersal? i wtargnięciu do pałacu, kobiety paryskie zmusiły parę królewską do powrotu do Paryża. Rezydencja zaczęła podupadać. Ograbiono ją z wielu dzieł sztuki. Dopiero Ludwik Filip w  1837 r. zlecił prace renowacyjne i przekształcił pałac w muzeum historii francuskiej. Na przełomie lat 1870 / 71 Wersal był główną kwaterą wojsk pruskich. Tutaj Wilhelm I koronował się na cesarza Prus.

W 1870 r. w Wersalu proklamowano Republikę Francuską, a w 1919 r. podpisano tu traktat pokojowy z Niemcami znany jako ?pokój wersalski?. Od czasów panowania Ludwika Filipa konstrukcja pałacu nie zmieniała się.

Przeczytaj także...

Wersal. W zakamarkach królewskich ogrodów

Autorka: Barbara Górecka

Ogrody można zwiedzać na różne sposoby: pieszo (trzeba dużo czasu), meleksami, lub turystyczną „kolejką”, która jest najtańsza, ale omija centralną część ogrodów. Na trasie są „przystanki” pod pałacykami i pod fontanną Apollina. Można wysiąść, pozwiedzać i wsiąść do następnej kolejki.

Paryż. Królewska nekropolia w Saint-Denis

Autorka: Anna Derecki

Tradycyjna opowieść głosi, że święta Genowefa, patronka Paryża założyła tu pierwsze miejsce kultu w 475 roku. Król Dagobert ufundował opactwo, sprowadził benedyktynów i kazał się pochować w sąsiedztwie męczennika świętego Dionizego.

Paryż. W labiryntach Luwru

Autorka: Barbara Górecka

Luwr to ogromne muzeum i nie sposób zwiedzić je dokładnie w ciągu kilku godzin. Najlepiej zawsze trzymać się jednego kierunku w czasie wędrówki po salach. I tak pozostanie ogromny niedosyt, zmęczenie bieganiem w tym labiryncie i chaos w głowie.

Poczytaj więcej o okolicy:

Paryż. Komu się podoba Centrum Pompidou?

Paryż. Na krańcach mostu Aleksandra

Paryż. Na dworcu, czyli w Muzeum Orsay

Paryż. Wokół placu Vendome