Harrachov
Na stokach Czarciej Góry
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Harrachov to górska miejscowość leżąca po czeskiej stronie Karkonoszy, prawie naprzeciw Szklarskiej Poręby. Dojedziemy tu z tego polskiego kurortu przez znane z tras do narciarstwa biegowego Jakuszyce.
Latem Harrachov (też Harrachow) jest bazą do wypadów w Karkonosze i Góry Izerskie, zimą to ośrodek narciarski. Trasy zjazdowe znajdują się na stokach Czarciej Góry (Čertova hora) wprost ponad centrum miejscowości i ponad przysiółkiem Rýžoviště. Obsługują je dwie kolejki krzesełkowe (czteroosobowe ławki) wybudowane w latach 80 ubiegłego wieku i zmodernizowane na początku obecnego wieku. To też już dość dawno temu. Infrastruktura jest więc poniekąd leciwa, ale sprawna.
Najciekawsza i najbardziej oblegana
Od strony centrum miejscowości mamy nieco dłuższą kolejkę (Delta), która obsługuje najpopularniejszą trasę, czerwoną dwójkę (długość 1 850 m, różnica wzniesień 357 m). W górnej części jest łagodna i bardzo widokowa. Panorama ogarnia szereg grzbietów górskich z najbliższym pasmem gór Izerskich i charakterystycznym grzbietem Jesztedu (Ještěd) nad Libercem w oddali. W środkowej części trasa staje się bardziej stroma, by wypłaszczyć się znów na dole. Fragment dolnego odcinka obsługuje wyciąg talerzykowy Doplik, z którego korzystają początkujący i mniej zaawansowani. Ten odcinek trasy jest więc mocno zatłoczony. Wieczorami tu możliwe są jazdy nocne. Ale uwaga – od dolnej stacji kolejki krzesełkowej trzeba podejść ok. 200 metrów (albo zjechać z góry, co dla początkujących może być za trudne, a wieczorem – kolejki pracują do godz. 16 – niemożliwe.
Pod mamutem
Kolejka Delta ma jeszcze jedna atrakcję: prowadzi ona wzdłuż kompleksu skoczni narciarskich Čerťák. Z wyciagu oglądamy dwie skocznie – mamucią (K 185) i dużą (K 125). Kolejne trzy – normalna (K 90) oraz dwie średnie (K 70 i K 40) niewidoczne z wyciągu, znajdują się za załomem wzgórza. Najciekawsza jest rzecz jasna mamucia – to na niej w 2001 roku Robert Mateja jako pierwszy Polak przekroczył granicę 200 metrów. Jednak ostatnie zawody Pucharu Świata na Čerťáku odbyły się 3 lutego 2013 roku a 14 marca 2014 mistrzostwa świata w lotach. Jednak z powodu pogody rozegrano jedynie dwie z czterech serii. Zresztą wiatr dość często przeszkadzał tu w zawodach. Być może dlatego zarzucono skakanie i obiekt trochę niszczeje. Na zeskoku wyrosły już nawet małe drzewka.
Trzy warianty
Do drugiego wyciągu, Alfa, można się dostać od strony przysiółka Rýžoviště, albo wyjeżdżając kolejką z centrum i przetupując ok. 100 m miedzy stokami. Kolejka tu jest nieco krótsza, ale obsługuje trzy trasy. Czarna (1259 m, różnica wysokości 300 m) jest w środkowej części dość stroma, ale przy dobrych warunkach bardzo atrakcyjna. Czerwona jedynka (1640 m) jest nieco mniej urozmaicona od dwójki, ale na pewno warta kilku przejazdów. I wreszcie niebieska – długi spokojny objazd (2200 m) który pozwoli odpocząć nogom po trudach trasy czarnej, doskonały też dla mniej zaawansowanych narciarzy. Przy tej niebieskiej jest też kolejny wyciąg dla początkujących – Amálka. Ten jest dostępny też z parkingu przy drodze. Ta strona, bardziej zróżnicowana zjazdowo jest trochę mniej widokowa, ale na głównym grzbiecie Karkonoszy łatwo zobaczymy schronisko na Szrenicy, przez drzewa natomiast widać trasy pobliskiego ośrodka Rokytnice nad Jizerou.
Kilka słów o gastronomii
Odpoczynek przy piwie (niestety, grzane w Czechach jest tylko wino) wydaje się nieodłącznym elementem narciarskiego dnia na stoku. Tu jednak kłopot w zimne dni. Bary na odkrytym powietrzu znajdują się przy górnej stacji wyciągu Delta i przy dolnej kolejki Alfa. Ciepły bar natomiast znajdziemy jedynie przy czerwonej dwójce – mniej więcej w dwóch trzecich zjazdu).
Warto wiedzieć
* Na szczycie Czarciej Góry – dostęp obiema kolejkami – znajduje się wygodne wejście na Karkonoską Magistralę Biegową – to dla wędrowców. Na dole natomiast są przygotowywane trasy do biegania sportowego.
* Fajnie jest przespacerować się po miejscowości – jest tu trochę starej architektury. Można zwiedzić też muzeum sportu, browar i hutę szkła.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- Sportovní areál Harrachov
- wcześniej o Harrachowie w naszym portalu
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Widok na skocznie w Harrachovie w kwietniu 2014 .
Skocznia do lotów narciarskich w czeskim Harrachovie nie była używana od 2014 roku . Oprócz niej , niszczeją też mniejsze obiekty położone na Čertovej Horze . Lokalny klub narciarski zorganizował oficjalną zbiórkę pieniędzy .
Więcej na stronie :
https://sport.interia.pl/skoki-narciarskie/news-skoki-narciarskie-ratuja-legendarna-skocznie-w-harrachovie,nId,3148767
W Harrachovie udało się odnowić niszczejące od lat skocznie K40, K70 i K90. Teraz ponownie mogą służyć czeskim reprezentantom.
Skocznie narciarskie stały się symbolem Harrachova. Słynny kompleks pięciu skoczni leży na północnym zboczu Diabelskiej Góry. Małe skocznie dziecięce znajdują się na Hřebínku-Kaml, średnie są ulokowane za hotelem Skicentrum, a duże skocznie – obok kolejki linowej Delta.
Harrachov należał do kilku ośrodków w Europie, w których odbywały się mistrzostwa świata w skokach i lotach narciarskich. Najstarsza skocznia w Harrachovie pochodzi z 1920 roku, wówczas miasteczko nosiło nazwę Harrachdorf i należało do posiadłości hrabiego Harracha.
Kompleks średnich skoczni tworzą skocznie K40 (punkt krytyczny 40 m), K70 i K90. Duże skocznie na Diabelskiej Górze powstały w latach 1978 – 1983. Znajduje się tu skocznia K120 i mamucia K180, umożliwiająca loty o długości ponad 210 metrów, należąca do 5 największych skoczni świata.
Ostatnie mistrzostwa świata w lotach narciarskich odbyły się tu w 2014 roku. Od tego czasu skocznie niszczały. W roku 2021 udało się udostępnić czeskim reprezentantom kolejną skocznię, K90. Kosztowna renowacja czeka także pozostałe obiekty.