Lima
Zabytki peruwiańskiej stolicy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Obecną, renesansowo-barokową, wznoszono z braku funduszy przez długie dziesięciolecia. Przeszkadzały w tym również dwa niszczące trzęsienia ziemi. Odbudów i gruntownych przebudów przeszła kilka, także w połowie XX wieku. I oglądając ją, warto mieć to na uwadze. Za najcenniejsze w katedrze uważane są oryginalne XVII-wieczne ozdobne stalle na chórze oraz grobowiec Francesco Pizarra.
Pałac biskupi i prezydencki
Na tej samej pierzei stoi również Pałac Arcybiskupa – Palazio Arzobispal. Wyróżnia się pięknie rzeźbionymi balkonami w stylu mauretańskim oraz pokrytą ornamentami fasadą. To jednak rezultaty przebudowy w 1924 roku. Podobnie daleką od pierwotnego oryginału jest, zajmująca niemal całą sąsiednią, północną pierzeję placu, Palacio de Gobiernio. Rezydencja prezydenta Peru, znana również jako Casa de Pizarro – Dom Pizarra. Bo to dla niego ją zbudowano. Tyle, że faktycznie jest to gmach dopiero z 1938 roku, kiedy po raz kolejny pałac ten przebudowano po zniszczeniach i pożarze. Jak mnie zapewniano, jedyną jego oryginalną częścią jest… pięknie rzeźbiony balkon, z którego można było oglądać to, co działo się na placu, nie będąc samemu widzianym.
I najpiękniejszy dom
Autentykiem z epoki, i to nie byle jakim, jest natomiast przy tym placu Casa de Aliaga. Nadal, od blisko 20 pokoleń, prywatny dom, ściślej rezydencja, zbudowana z materiału odpornego na trzęsienia ziemi przez jednego z oficerów Pizarra, Joerónimo de Aliaga. Uważana jest za najstarszą i najlepiej zachowaną na całym kontynencie. Z zewnątrz uwagę zwracają jej wspaniale rzeźbione balkony. Zwiedzać można tylko część wnętrz, m.in. patio do którego prowadzą marmurowe schody oraz kolekcję sztuki kolonialnej i dekoracyjnej z XVI-XVIII wieków. Większość zachodniej pierzei Plaza Mayor zajmuje gmach Munipalicidad – Ratusz. W pięknym stylu kolonialnym, tyle, że zbudowany w roku? 1945. Przy południowej nie ma niczego zabytkowego. Na placu tym warto natomiast zwrócić jeszcze uwagę na stojącą pośrodku skweru, wśród zieleni, brązową fontannę. To też autentyk. Ufundował ją wicekról Peru hr. Salvatierra w roku 1650. Tak to na tutejszej starówce przeplatają się cenne zabytki z ich replikami i podróbkami.
Dodaj komentarz