W Lesie Wolskim, w Wolskim Dole znajdziemy grupę ładnych skał o nazwie Panieńskie Skały. Ich nazwa pochodzi od panien zwierzynieckich, jak kiedyś nazywano siostry norbertanki.

Legenda mówi, że w czasie najazdu Tatarów na Kraków, w 1241 roku, zakonnice uciekały przed pościgiem w kierunku wąwozów położonych w Lesie Wolskim. Kiedy najeźdźcy byli już bardzo blisko, rozstąpiły się skalne ściany jednego z wąwozów. Zakonnice zobaczyły tam izbę wykutą w kamieniu, z marmurowym stołem pośrodku. Weszły do niej, usiadły na ławach przy stole. Kamienne ściany wąwozu zamknęły się. Daremnie Tatarzy szukali panien zwierzynieckich w parowach i ostępach leśnych. Starzy ludzie z Woli Justowskiej opowiadali, że dawno, dawno temu, w jednej ze skał było niewielkie okienko, przez które można było zobaczyć śpiące panny…

Stała tu kiedyś figurka Matki Boskiej

Na szczycie skały, na czworobocznym niskim ciosie stała kiedyś figura Matki Bożej Różańcowej. Wykonana była w XIX wieku przez krakowski zakład kamieniarski. W maju, przy figurce gromadzili się wierni. Ponieważ jednak figura była wielokrotnie niszczona, obecnie – odnowiona – stoi przy starej plebanii koło kościoła parafialnego na Woli Justowskiej. Na skałce został stary, pokrzywiony metalowy krzyżyk.

W rezerwacie przyrody

Rezerwat krajobrazowy Panieńskie Skały to obszar bardzo pięknych wąwozów  w skałach wapiennych. Wąwozy porośnięte są lasem bukowym. Utworzony został w 1953 roku. Położony jest w dolnej części Wolskiego Dołu – najdłuższej doliny Lasu Wolskiego. Jest to unikalne połączenie wychodni wapiennych ze stupięćdziesięcioletnim drzewostanem.

Turystycznym szlakiem

Przez rezerwat prowadzi żółty szlak turystyczny „Wąwozy Lasu Wolskiego„. Jego początek znajduje się przy ulicy Kasztanowej. Przechodzimy obok maleńkiego skansenu na Woli Justowskiej. Kilka lat temu stał tu przepiękny drewniany kościół ale, niestety, został spalony. Cały czas szlak prowadzi w górę. W ostatnim czasie trasę wyremontowano i dobrze oznakowano. Poukładano drewniane schodki. W pogodny czas można przejść starą ścieżką w wąwozie. Jeżeli pogoda jest niepewna lub zimowa, należy poruszać się szlakiem oznakowanym, ponad wąwozem. Przy końcu Wolskiego Dołu, podchodzimy kamiennymi i „wiekowymi” schodami na ścieżkę asfaltową, przy której jest drewniany krzyż. Dalej wzdłuż  ogrodzenia ogrodu zoologicznego przechodzimy do Łupanego Dołu. Trasa kończy się na „Polanie Bielańskiej”, skąd można podejść do bramy klasztoru kamedułów na Srebrnej Górze. Do centrum miasta można dojechać z przystanku MPK na Bielanach.

Warto wiedzieć

Drewniany krzyż na skrzyżowaniu szlaków, u wylotu Wolskiego Dołu został nazwany Krzyżem Niepodległości. Umieszczono go w obecnym miejscu w 1929 roku, a wiec w okresie, kiedy w Lesie Wolskim urządzano Park Ludowy.

Przeczytaj także...

Kraków. Las Wolski, czyli zielono w mieście

Autorka: Barbara Górecka

Las Wolski jest największą zieloną enklawą na mapie Krakowa, i jest jedynym tego rodzaju lasem komunalnym w Polsce, położonym w tak dużej aglomeracji miejskiej.

Kraków. Czy zniknie skansen na Woli Justowskiej?

Autorka: Barbara Górecka

Kiedy zaczęto organizować skansen i sprowadzono kościół, powstała na Woli Justowskiej parafia. Dziś ta sama parafia domaga się wykreślenia skansenu z rejestru zabytków, bo najważniejszy jego element, czyli drewniana świątynia, już nie istnieje.

Kraków. W kościele kamedułów na Bielanach

Autorka: Barbara Górecka

Kościół należy do najpiękniejszych budowli późnorenesansowych w Polsce. Wnętrze jest jednonawowe, nakryte sklepieniem kolebkowym. Po obu stronach nawy, są symetrycznie ułożone kaplice, co daje wrażenie kościoła trzynawowego.

Poczytaj więcej o okolicy:

Kraków. Wzgórze Lasoty na Krzemionkach

Kraków. Miejska Trasa Nowohucka - plan spaceru

Kraków. Krzesławice - żywy skansen pod Hutą

Kraków. Krakowskie szopki w miejskim muzeum