Kijów
Park Mariiński i państwowe gmachy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Park Mariiński znajduje się w pobliżu zespołu obiektów najwyższych władz Ukrainy. Park ten, położony między ulicą Hruszewskiego i naddniestrzańską skarpą, jest ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców tej części Kijowa.
Wśród zieleni znajduje się kilka, ładnie w nią wkomponowanych pomników: ukraińskiej pisarki Łesi Ukrainki, legendarnej aktorki Marii Zankowieckiej oraz rosyjskiego kompozytora Michała Glinki.
Tu urzędują najwyższe władze
W parku tym, na styku z jego północno-zachodnią częścią zwaną Ogrodem Miejskim, stoi zbudowany w połowie XVIII w. według projektu włoskiego architekta, twórcy także cerkwi św. Andrzeja w Kijowie oraz gmachów w Petersburgu, Bartolomea Francesco Rastrellego, późnobarokowy Pałac Mariiński, oficjalna siedziba prezydenta Ukrainy. Aktualnie w kapitalnym remoncie, ogrodzony wysokim zielonym płotem. Sąsiaduje on z gmachem Rady Najwyższej Ukrainy – parlamentu. Po drugiej stronie ulicy Hruszewskiego i w jej przecznicach jest dzielnica rządowa oraz najbardziej „prestiżowa” mieszkalna z wieloma luksusowymi domami jeszcze z przełomu XIX i XX oraz początku ubiegłego wieku.
Urzędy w postsowieckich gmachach
Opada ona, gdyż znajduje się na wzgórzu, aż do centralnej ulicy miasta – Chreszczatyku i Majdanu Niezałeżnosti. Wspomnę tylko, bo to już inny temat, że w rejonie tym znajduje się m.in. nowoczesny, wielopiętrowy gmach komisji, klubów i administracji parlamentu, Administracja Prezydenta Ukrainy w dawnym budynku KC Partii Komunistycznej Ukrainy oraz teatry, m.in. Ukraiński Dramatyczny im. Iwana Franka i Na Lipkach, Narodowy Bank Ukrainy itp. Natomiast w dolnej części ul. Hruszewskiego, gdyż spada ona w tym miejscu dosyć stromo do Placu Europejskiego, od którego zaczyna się Chreszczatyk, stoi kolejny potężny gmach z czasów sowieckich – Rada Ministrów.
Narodowe Muzeum Sztuki
Poniżej niego zaś, vis a vis stadionu Dynamo, klasycystyczne Narodowe Muzeum Sztuki, wejścia do którego strzegą dwa wielkie, kamienne lwy. Obok dosyć ciekawej, stałej ekspozycji sztuki ruskiej i ukraińskiej, od maja odbywała się w nim wystawa „Kyiw ta ioho mytci” którą zdążyłem jeszcze obejrzeć przed jej zamknięciem w dniu 4 września. Poświęcona była praktycznie u nas nieznanemu miejscowemu malarstwu i grafice II połowy XIX i początku XX wieku oraz prezentacji dorobku najwybitniejszych ukraińskich twórców tego okresu, m.in. Iwana Selezniowa (1856-1936), Ołeksandra Muraszko (1875-1919), Abrama Majewicza (1881-1942) i Fiodora Kryczewskiego (1879-1947).
Dodaj komentarz