Angkor
Pre Rup: królewskie krematorium

Ten imponujący kompleks świątyń i towarzyszących im budowli, w tym domniemanych miejsc obmywania zwłok przed spaleniem i ich kremacji, zbudowany został na sztucznym wzgórzu z laterytu. Konsekrowany był w roku 961 lub 962.
fot: Cezary Rudziński
Angkor. Pre Rup: królewskie krematorium
Z poszczególnych platform świątyni, zwłaszcza zaś ze schodów najwyżej położonych prasatów roztaczają się piękne widoki na cały ten zespół, a także otaczającą go dżunglę.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Nazwa zespołu świątynnego Pre Rup, odległego od Sras Srang o 2 kilometry, zaś od Bramy Zwycięstwa Angkor Thom około 5, brzmi w tłumaczeniu trochę makabrycznie. Oznacza bowiem sakrofag, ewentualnie miejsce składania zwłok.

Przypuszczalnie był to centralny punkt nowej stolicy średniowiecznego królestwa Khmerów. I w nim, zgodnie z hinduskim obyczajem, kremowano zwłoki władców. Jest to zarazem jedno z najważniejszych wzgórz świątynnych w całym Angkorze. Ten imponujący kompleks świątyń i  towarzyszących im budowli, w tym domniemanych miejsc obmywania zwłok przed spaleniem i ich kremacji, zbudowany został na sztucznym wzgórzu z laterytu. Konsekrowany w roku 961 lub 962, uważany jest za mistrzowskie dzieło Kavindrarimathana, architekta króla Rajendravarmana II. Poświęcony zaś został rycerzowi hinduistycznego boga Shiwy – Nandi.

Za trzema liniami murów

Zespół ten, zbudowany na planie prostokąta, otaczają trzy linie murów. Chronione fosą zewnętrzne mają rozmiary 120 x130 m. Ma on 3 poziomy – tarasy i cztery gopuramy – pawilony wejściowe na planie krzyża, z aneksami i ryzalitami. Od najważniejszej dla Khmerów strony świata – wschodu, między drugim i pierwszym pasem murów stoi 5 prasatów – ceglanych wież. Miało ich być sześć, po trzy z każdej strony, przy czym środkowe są wyższe.

Wisznu pod postacią lwa

Ostatnia od strony północnej nie została jednak nigdy dokończona, wybudowano tylko jej fundamenty. Natomiast skrajna od południa jest najbardziej zniszczona, zachowała się w niespełna dwu trzecich wysokości. Kamienne kolumny i obramowania drzwi tych prasatów pokryte są płaskorzeźbami. Najsławniejsza jest, na wieży południowej, przedstawiająca Narasimhę – inkarnację boga Wisznu częściowo pod postacią lwa. Na pozostałych stronach tego pierwszego, najniższego tarasu, stoją równolegle do linii murów prostokątne budowle. Są w nich również cztery – każda z innej strony świata – małe gopuramy, pawilony bramne. Na platformie tej stoją też dwie tak zwane biblioteki.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij