Arles
Prowansalska nekropolia Alyscamps
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Poznajcie Alyscamps. Miejsce niezwykłe, emanujące magią i tajemnym urokiem. A idący dzisiaj aleją sarkofagów, nie zdają sobie często sprawy, że ta droga, której perspektywa zamknięta jest charakterystyczną wieżą kościoła św. Honorata, ograniczona z obu stron szpalerami drzew, pod którymi stoją ciągi rzymskich sarkofagów, została tak „wyreżyserowana” w XVII w.
Jest efektem prac porządkowych zakonu braci mniejszych, właścicieli tego miejsca począwszy od 1615 r. Trzydzieści lat wcześniej (w 1584 r.) cmentarz został od północy okrojony budowanym Kanałem Craponne. Zakonnicy, zobowiązani do zachowania starożytności Alyscamps, zgromadzili sarkofagi i płaskorzeźby na dziedzińcu kościoła i uformowali drogę sarkofagów. Dzisiaj kończy się ona przed kościołem, a za nim kończy się cmentarz, który niegdyś rozciągał się dalej. Budowa kolei żelaznej w połowie XIX w. odcięła barbarzyńsko jego pokaźną część. Z nekropolii wczesnych chrześcijan pozostał skrawek.
Poganie i pierwsi chrześcijanie
Alyscamps, prowansalskie Pola Elizejskie w Arles, jest nekropolią z antyczną, rzymską metryką. Podobnie jak wiele innych cmentarzy starożytności i ten „świat umarłych” usytuowany został poza miastem, wzdłuż dróg do niego prowadzących. Nekropolia Alyscamps rozłożyła się wzdłuż via Aurelia (nazwanej na tym odcinku via Julia Augusta) i była jedną z pięciu cmentarzy rzymskiego Arles – Arelate. Poza Alyscamps na lewym brzegu Rodanu funkcjonowały cmentarze Trébon i Cirque, na prawym dwa cmentarze na przedmieściu Trinquetaille.
Nekropolia Alyscamps jest najbardziej znana. Była rozległym zespołem funeralnym, pogańskim i chrześcijańskim, czynnym przez ponad 1500 lat. Stała się dla chrześcijan najbardziej pożądanym miejscem spoczynku. Pogański cmentarz, jak mówi legenda został poświęcony w obecności Chrystusa przez Trofima, prawdopodobnie pierwszego biskupa gminy chrześcijańskiej w Arles, a popularnie kojarzonego z uczniem św. Pawła, chociaż to tylko zbieżność imion. Trofim przyniósł do Arles chrześcijaństwo i został pochowany na Alyscamps, a jego kult wzmógł się w IX w.
Męczennicy i biskupi
Nekropolie Trinquetaille, a szczególnie Alyscamps zdobyły ogromny rozgłos i prestiż w V w. za sprawą kultu męczennika Genezjusza, kancelisty w Arles za czasów Dioklecjana, który za odmowę ogłoszenia edyktu o prześladowaniu chrześcijan w 303 r. skazany został na śmierć. Ścięto go na cmentarzu Trinquetaille – jak mówi legenda – pod drzewem morwy i pochowano na Alyscamps. Obecność ciał świętych i męczenników dawała pierwszym chrześcijanom przekonanie, że są ich opoką, chronią jak mury miasta. Tę pewność przenieśli również na ciała biskupów, których świętość nie wynikała z męczeństwa, lecz z życia w Chrystusie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz