Wycieczka była ciekawa i pouczająca. Co prawda w ptasim raju był tylko jeden ptak, ale sprawdziłam, że w Maroku ? to prawda – w miejscu turystycznym choć pustym, można czuć się bezpiecznie.

Naczytałam się w przewodnikach, jak piękne jest ujście rzeki Massa do Atlantyku. To miejsce pełne zieleni i ptaków, tuż za rogatkami miasta Agadir. Z internetowych forów dowiedziałam się, że najpiękniejszy jest spacer plażą, najlepiej o świcie. Ze świtem się nie udało, ale po śniadaniu podjęłam wyprawę.

Plażą nie da się przejść

Ludna w centrum Agadiru plaża pustoszała z każdym kilometrem. Wreszcie zostali tylko pojedynczy wędrowcy, którzy dochodzili do niewidocznej linii, a potem zawracali. Tę linię wyznaczał gwizdek schowanego w budce na skraju wydmy żołnierza. Dalej ? nie wolno. Dalej brzeg należy do pałacu królewskiego, jednej z 26 w tym kraju rezydencji władcy. Jak się dostać do rezerwatu? Żołnierz wzrusza ramionami. Nie wie.

W trosce o samotną turystkę

Skrajem budowy kolejnego agadirskiego resortu, przez wydmy i piachy dotarłam do szosy. Miejski autobus podwiózł  mnie do prowadzącej do parku drogi, miejscowi wskazali kierunek. Dalej pusto. Idę skrajem asfaltu. Zatrzymuje się policyjny samochód. Dokąd idziesz madamme? Do parku narodowego. A wiesz gdzie to jest? Wiem, na końcu tej drogi. Sama? Sama. To schowaj przynajmniej do torby aparat… Odjechali. Podjeżdża na rowerze chłopak. Koniecznie chce mi dotrzymać towarzystwa. Nie daje się spławić, jedzie obok mnie, proponuje przewodnickie usługi. Nie trwa to długo. Zaraz znajduje się radiowóz, policjanci przeganiają natręta. I odjeżdżają w swoją stronę.

Brama do parku…

W cieniu drzewa dwaj mundurowi na quadach. Gadają, nudzą się trochę. Nie reagują na moją obecność. Ale ja już wiem, że jestem bezpieczna. Szukam więc obiecanych ptaków. Jest jeden, daleko, chyba czapla.  Koryto rzeki wyschnięte, woda ciurka ledwie po dnie, wszędzie pełno śmieci: plastikowe butelki, foliowe torebki. Wśród krzaków ścieżką pod opieką przewodnika jedzie rodzina na wielbłądzie. Taka wycieczka do parku narodowego rzeki Massa jest w standardowej ofercie hotelowej, można ją zamówić też w lokalnych agencjach turystycznych. Droga nie jest, ale i niezbyt ciekawa. Jeźdźców spotykam przy platformie widokowej, dzielimy się rozczarowaniem. Polacy.

Nie rób zdjęć mundurowym

Wracam do moich policjantów przy bramie. Którędy najbliżej do miasta? Pokazują mi prowadzącą w krzaki ścieżkę. A bezpiecznie? Bezpiecznie, ale nie schodź ze ścieżki do lasu. Nim doszłam do cywilizacji, dwa razy patrolowali moją ścieżkę. Że nie ma policjantów na zdjęciach? W Maroku nie fotografuje się mundurowych. Podobno można trafić za to do aresztu.

Przeczytaj także...

Liptovské Matiašovce. Pod opieką Jana z Nepomuka

Autorka: Anna Ochremiak

Na skraju przysiółka Vyšné Matiašovce stoi kościół otoczony murkiem z narożnymi basztami krytymi gontem. Na pewno pięknie się prezentuje na tle odległych szczytów gór, ale na tle pochmurnego nieba też zrobił wrażenie.

Sydney. Tu wypoczywa się na plaży

Autorka: Anna Kiełtyka

W Sydney nietrudno zarazić się atmosferą wiecznych wakacji. Nikogo tu nie dziwi, że ktoś biegnie do autobusu w centrum miasta w kostiumie kąpielowym, albo wytrzepuje piasek z plecaka na stacji metra.

Alcantara. Zajrzeć do gardzieli bazaltowego kanionu

Autorka: Anna Ochremiak

Jedni poprzestają na oglądaniu gardzieli z brzegu, inni wchodzą do lodowatej wody i wędrują w głąb kanionu. Są ponoć tacy, którzy przechodzą cały wąwóz, pewnie zależy to od poziomu wody.

Poczytaj więcej o okolicy:

Tissergat. Muzeum w pustynnym ksarze

Kabylia. Pamiętajmy o algierskich Berberach

Sahara. Khettary, czyli podziemny system wodny

Marrakesz. Ogród Majorelle, najpiekniejszy w mieście