Kordoba
Przystanek na antycznym moście
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Poranek jest chłodny, wszystko we mgle. Martwię się, że czeka nas ponury dzień. ? Rozpogodzi się ? uspokaja nasza przewodniczka o ciekawym imieniu Guadelupe. ? Zimą tu na południu Hiszpanii często rano bywają mgły. Niedługo wyjdzie słońce, zrobi się cieplej i jaśniej.
Będziecie mieć ładne zdjęcia ? to był przytyk do naszej pasji fotografowania wszystkiego, co tego warte i co nie. Cóż, aparaty cyfrowe sprawiają, że człowiek cyka bez opamiętania. I bez refleksji.
W sprawie pogody Guadelupe miała rację. Im bliżej Kordoba, tym jaśniej. Słońce pojawia się właśnie wtedy, gdy zatrzymujemy się nad rzeką. To Gwadalkiwir, jedna z potężniejszych hiszpańskich rzek, jedyna, która uchodzi do Atlantyku. Kiedyś była żeglowna aż do Kordoby, która leży około 200 km od oceanu. W czasach, gdy Hiszpania była kolonialną potęgą, wpływały tu morskie statki. Aż trudno w to uwierzyć, bo wody w rzece niewiele. Brzegi porastają krzaki. Za rzeką panorama miasta. Biała, zwarta zabudowa, dach przy dachu. Ponad miasto wznosi się potężna bryła gotyckiej katedry. Niestety, przykryta jest niebieską folią, nad nią zielony dźwig. Remont psuje zdjęcie.
Od dwu tysięcy lat…
Wzdłuż rzeki idziemy w stronę przysadzistego mostu, który już od dwu tysięcy lat spina jej brzegi. Ma 200 m długości, jest szeroki na 6,5 metra. To Puente Romano (most rzymski). Wybudowano go za panowania cesarza Oktawiana Augusta, tego który zaprzestał wojen i zaprowadził w całym rzymskim imperium pokój, by wszystkie prowincje mogły się spokojnie rozwijać. Także prowincja Betica, ta w której stolicy jesteśmy. Dzisiejsza Hiszpania.
Via Augusta
Przez most biegła droga Via Augusta, nazwana imieniem mądrego cesarza. Dokąd prowadziła? Jak wszystkie drogi ? do Rzymu. Łączyła ważne miasto śródziemnomorskiego imperium ze stolicą. Tędy płynęły dobra z prowincji, które zapewniały rzymskiemu plebsowi chleb i igrzyska, tędy wędrowały rzymskie legiony, by utrzymać Pax Romana. Tędy zapewne jechał do wiecznego miasta kordobańczyk Seneka ? retor, filozof i poeta, by zrobić w stolicy karierę jako wychowawca cesarza Nerona…
Niestety…
My nie przejdziemy tym mostem. Jest w remoncie. Pod każdym z szesnastu przęseł stoją małe żółte koparki. Pod potężną konstrukcją wyglądają jak zabawki z klocków lego. Mostowe przyczółki ? obronne baszty dobudowane już przez hiszpańskich królów, skrywają paskudne, kolorowe reklamy. Niestety.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz