Dolina Prądnika
Pustelnia bł. Salomei na Grodzisku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Za kościołem na Grodzisku, na małym placyku znajduje się zespół tak zwanych grot – kaplic. Po lewej jest grota poświęcona św. Marii Magdalenie, pośrodku – Zaśnięciu Matki Boskiej, a po prawej – św. Janowi Chrzcicielowi.
Groty wykonane są na wzór jaskiń. Niegdyś ich wnętrza zdobiły sztuczne formy naciekowe. Z pierwotnej dekoracji kapliczek niewiele się zachowało. Jest kilka nieczytelnych napisów i fresków. W kaplicy św. Jana znajduje się podobizna króla Jana III Sobieskiego.
Słoń o rzymskim rodowodzie
W centralnej części dziedzińca wznosi się posąg – fontanna, przedstawiający słonia z wysokim obeliskiem na grzbiecie. Z trąby niegdyś tryskała woda. Posąg został wzniesiony w 1687 roku, na cześć zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Rzeźba jest wzorowana na rzymskim pierwowzorze stojącym przed kościołem Santa Maria Sopra Minerwa. Na korpusie słonia widnieje łaciński napis Onus meum leve, co oznacza Ciężar mój jest lekki. Obelisk wykonany jest z jednego bloku kamiennego. Pierwotnie zwieńczony był rzeźbą Najświętszej Panny Marii Wniebowziętej.
Zamknięte wnętrze pustelni
Poniżej posągu stoi pustelnia błogosławionej Salomei. Doprowadzają do niej kamienne kręte schody zwane „Stopniami różańcowymi”. Kamienne mury pustelni pochodzą z XIII wieku, a uzupełniono je cegłą w XVII wieku. Budynek składa się z trzech pomieszczeń. Oglądać je można za zezwoleniem, tak jak i wnętrze kościoła. Teraz pustelnia jest już zamykana. Wiele lat temu udało mi się tam być, bo wejście nie było zamknięte. Wewnątrz zachował się ołtarzyk bł. Salomei i resztki dekoracji stiukowej. W kącie celi jest Góra Kalwaria i Grób Chrystusa. Po prawej stronie ołtarza jest kamienne łóżko Salomei. Widoczne są jeszcze czytelne napisy łacińskie, co w tłumaczeniu brzmi Gdzie jest skarb mój, tam i serce moje, oraz Czym jest sen – obrazem chłodnej śmierci. Legenda głosi, że Salomea żyła tu przez 6 lat. Zmarła w 1268 roku, a jej grób znajduje się w bazylice franciszkanów w Krakowie. Błogosławiona Salomea została beatyfikowana 17 maja 1672 roku przez papieża Klemensa X.
Świątobliwi mężowie
Grodzisko zasiedlało kilku pustelników. W XVII wieku przybył tu Aleksander Soboniewski, oboźny hetmana polnego koronnego. Przełożył on fragmenty Biblii na język polski. Zmarł w 1674 roku i został pochowany w pustelni przy ścianie ołtarza bł. Salomei. Innym pustelnikiem był karmelita z Austrii, ksiądz Maurer. Zajmował się on leczeniem chorych. Pod koniec XIX wieku mieszkali tu pobożny brat Franciszek Warkocz i staruszek Feliks Ekkert.
Marmury słynne w okolicy
Trzeba tu wspomnieć o marmurach bł. Salomei. Jest to rodzaj zdobniczego materiału kamieniarskiego nazwanego tak w 1689 roku przez ks. Sebastiana Piskorskiego. Skała była wydobywana w niewielkim łomie, w południowym zboczu wzgórza Grodzisko na którym stoi pustelnia. Elementy wystroju architektonicznego wykonane z marmuru bł. Salomei, ze względu na wyjątkowość występowania i rozproszenie stanowią unikatowe egzemplarze. Oprócz Pustelni bł. Salomei w Grodzisku, można je znaleźć w Krakowie, w kościele św. Anny. Są to kolumny i ich podstawy w ołtarzu św. Jana Kantego. Są też w kościele św. Andrzeja w Krakowie i w kościele św. Trójcy w Starym Sączu, przy tamtejszym klasztorze klarysek. We wszystkich wymienionych obiektach marmury wykorzystano też do posadzek i innych elementów dekoracyjnych. Ksiądz Piskorski, bardzo zaangażowany w sprawę bł. Salomei i budowę zespołu sakralno-pustelniczego, wydał książkę poświęconą bł. Salomei. Zamieścił też w niej charakterystykę oraz opis miejsca gdzie wydobywał ten kamień.
Dodaj komentarz