Na Jaworzynie Krynickiej, a dokładnie 65 metrów pod szczytem stoją dwa schroniska. Stare i nowe, albo nowe i stare…

Przed II wojną światową ruch turystyczny w Beskidzie Sądeckim był nieźle rozwinięty. W 1929 roku, w Krynicy utworzono Koło PTT (Polskie Towarzystwo Tatrzańskie ), które zyskało status samodzielnego oddziału. Myśl budowy schroniska na Jaworzynie Krynickiej zrodziła się już wcześniej, w 1928 roku. 29 grudnia 1928 roku podjęto decyzję o budowie. Znaleźli się też darczyńcy.

Krótkie życie „Zochny”

Zaczęto budować schron turystyczny pod szczytem Jaworzyny Krynickiej. Miało to być tymczasowe schronisko o wdzięcznej nazwie „Zochna” – drewniany domek składający się z dwóch izb. Mógł pomieścić kilka osób. Budynek ten był pierwszym obiektem noclegowym PTT w Beskidzie Sądeckim. Schron prowadził działalność noclegową od 1929 do 1934 roku. Jednocześnie zaczęto budowę nowego i dużego schroniska. Jesienią 1934 roku schron spłonął w wyniku zaprószenia ognia.

Schronisko z prawdziwego zdarzenia

21 października 1932 roku powołano komisję budowy nowego schroniska. Fundusze na nowy obiekt zbierano różnymi sposobami: podczas zabaw i imprez sportowych i z datków kuracjuszy do skarbonki w kształcie schroniska ustawionej przy Domu Zdrojowym. Wykupiono działki pod budynek i ze źródłem, bo woda musiała być. W 1933 roku wybudowano drogę z Czarnego Potoku. Można już było wywieźć wołami drewno na budowę. Prace rozpoczęto w zimie 1933/34 roku. Najpierw wybudowano zbiorniki na wodę, oczyszczalnię i założono kanalizację. Prace ciesielskie ukończono w połowie grudnia 1934 roku. Na święta Jaworzyna Krynicka przyjęła już pierwszych gości. W kolejnych latach trwały prace wykończeniowe.

Urządzenie schroniska zakończono w 1937 roku. Turyści mieli do dyspozycji 70 miejsc noclegowych, stylowo urządzoną jadalnię i małe muzeum przyrodnicze. Poniżej wybudowano budynek gospodarczy. Schronisko otrzymało imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Podobno zasadził on limbę na stokach Jaworzyny, która do dziś cieszy oczy turystów wychodzących ze schroniska. W schronisku gościli: wdowa po Piłsudskim z córkami, Jan Kiepura z żoną Martą Egghert, Mieczysław Orłowicz. Bywali też pisarze okresu międzywojennego oraz wojskowi ze „Szkoły Orląt”. Największym splendorem dla gospodarzy była wizyta holenderskiej księżnej Juliany (późniejszej królowej) wraz z mężem Bernhardem.

Przeczytaj także...

Jaworzyna Krynicka . Z Wierchomli przez Runek do Krynicy

Autorka: Barbara Górecka

Wspinamy się na szczyt. To już blisko, bo wyłania się wieża przekaźnikowa. Jaworzyna Krynicka zwana też Jaworzyną wznosi się 1114 m n.p.m. Jest najwyższym szczytem w paśmie, któremu nadała nazwę.

Jaworzyna Krynicka. Zbójnickie legendy o jaskini i kamieniu

Autor: Leszek Młodzianowski

Na stoku tej góry znajduje się Jaskinia Zbójecka, w której – według ludowych podań, zbójnicy chowali swoje skarby. Jaskinia Zbójecka nazywana jest też czasami Diablą Dziurą i ma 40 metrów długości i 12 metrów głębokości.

Jaworzyna Krynicka. Diabelski Kamień leży przy szlaku

Autorka: Barbara Górecka

Gdy moce piekielne dowiedziały się o istnieniu cudownego źródła, postanowiły je zniszczyć. Diabeł niósł z Tatr potężny kamień, aby go na nie zrzucić. Kiedy już był pod szczytem Jaworzyny, zapiał kur. Diabeł kamień puścił i leży on tu do dziś.

Poczytaj więcej o okolicy:

Jaworzyna Krynicka. Diabelski Kamień leży przy szlaku

Krynica. Zimowa penetracja Góry Parkowej

Muszyna. Ruiny zamku, czyli Baszta

Kicarz. Między Zdrojami: z Łomnicy do Piwnicznej