Druskienniki
Solanki nad leśnym jeziorem

Druskienniki (Druskininkai) to pięknie położone miasto na Litwie. Znajduje się na wysokim brzegu Niemna, otoczone lasami i jeziorami. Jest to najpopularniejsze litewskie uzdrowisko. Do ich popularności przyczynił się Józef Piłsudski, który często tu wypoczywał.
fot: Barbara Górecka
Druskienniki. Solanki nad leśnym jeziorem
Druskienniki (Druskininkai) to pięknie położone miasto na Litwie. Znajduje się na wysokim brzegu Niemna, otoczone lasami i jeziorami. Jest to najpopularniejsze litewskie uzdrowisko. Do ich popularności przyczynił się Józef Piłsudski, który często tu wypoczywał.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Druskienniki (Druskininkai) to pięknie położone miasto na Litwie. Znajduje się na wysokim brzegu Niemna i otoczone jest lasami oraz jeziorami. Jest to najpopularniejsze litewskie uzdrowisko.

Przed druga wojną Druskienniki znajdowały się w granicach Polski. Do ich popularności przyczynił się Józef Piłsudski, który często tu wypoczywał w dworku ?Poganka?. Dworek został wyburzony w 1964 roku z inicjatywy miejscowych władz.

Pierwsze zapisy o osadzie pochodzą z 1636 roku, a jej nazwa wywodzi się od litewskiego słowa ?druska?, co oznacza ?sól?. Od wielu wieków mieszkańcy eksploatowali tu solanki. Służyły one zdrowiu, więc zaczęto je wykorzystywać od końca XVIII wieku w lecznictwie.

Legenda o słonej wodzie opowiada tak? W jednej z dolin było miasto pod władaniem rozpustnego księcia. Razem z dworzanami całe dnie spędzał na hulankach i rozpuście. Poddani byli zgorszeni takim zachowaniem. Pewnej nocy bóg Perkun zniszczył pałac i spalił domy a mieszkańcy zapadli się pod ziemię. Podobno do dzisiaj słychać spod ziemi odgłosy dzwonów. To nieszczęśnicy proszą o litość i wypuszczenie ich na powierzchnię. Słone wody Druskiennik to łzy grzeszników.

W 1794 roku, na mocy dekretu króla Polski i Wielkiego Księcia Litewskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego, miasteczko zyskało status miejscowości leczniczej. Na początku XIX wieku, profesor Ignacy Fonberger przeprowadził badania naukowe i stwierdził, że w solankach są liczne związki chemiczne potrzebne organizmowi. Status kurortu Druskienniki otrzymały w 1837 roku od cara Mikołaja I. Zaczęły powstawać drewniane pensjonaty i coraz więcej przybywało tu kuracjuszy. Dotarcie do miejscowości ułatwiała kolej Warszawsko-Petersburska. Z przystanku Porzecze (Pariečé ) kuracjuszy zabierał pocztylion, a od 1934 roku dojeżdżał tu już pociąg.

W okresie międzywojennym Druskienniki rywalizowały z uzdrowiskami w Ciechocinku i Krynicy. Intensywny rozwój uzdrowiska zaczął się po II wojnie. Zbudowano wtedy kilka dużych sanatoriów, nowoczesny zakład przyrodoleczniczy i wiele budynków użyteczności publicznej. W ostatnich latach powstał Aqua Park, a należy on do największych w Europie.

Uzdrowisko otoczone jest pięknym parkiem. Nad brzegiem Niemna jest ładny deptak, kilka pomników i małe fontanny z wodami mineralnymi. Na dużym placu obok strefy uzdrowiskowej stoi sporych rozmiarów neogotycki kościół z czerwonej cegły. Powstał on w latach 1912-31. Jest pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej. Nieopodal kościoła znajduje się piękna kolorystycznie i architektonicznie prawosławna cerkiewka z 1865 roku.

Warto wiedzieć

Druskienniki leża nad ładnym jeziorkiem Druskonia (Druskonis). Wokół niego prowadzi ścieżka spacerowa. Z jednej strony jeziora wznosi się stary cmentarz, a na polanie widoczne są drewniane rzeźby oraz pomnik poświęcony poległym.
Nad jeziorem od strony centrum znajdziemy Willę Kiersnowskich zwaną  ?Wesołą?. Jest to zabytkowy dom, zbudowany na początku XX wieku przez miejscową rodzinę Lipchitzów. Przed I wojną światową odkupili ją Kiersnowscy.
Jest to jednokondygnacyjny budynek, a do niego dobudowana narożna trójkondygnacyjna ośmioboczna wieża. Na dachu umieszczone są tralkowe balustrady. Na parterze znajduje się loggia. Od strony jeziora do willi prowadzą kamienne schody a ?pilnuje? ich kamienny pomniczek. Po II wojnie światowej w budynku mieścił się Urząd Stanu Cywilnego. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości, ulokowano tu archiwum i siedzibę władz Sajudisu. Obecnie znajduje się tu Muzeum Miejskie.
Z tej strony jeziora jest wypożyczalnia rowerów wodnych i innego sprzętu pływającego.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 2 czerwca 2011; Aktualizacja 7 czerwca 2020;
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij