Stambuł
Obszedłem całe mury Bizancjum
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Stambuł (Istanbul), największe i najludniejsze, liczące ponad 14 milionów mieszkańców miasto Turcji, a zarazem jej centrum kulturalne, handlowe i finansowe, liczy ponad 27 wieków.
Powstało jako kolonia grecka w VII w. p.n.e. w południowo-wschodniej Tracji, na górzystym półwyspie oblewanym od południa wodami Morza Marmara (Marmara Denizi), zaś od wschodu i północy zatoki Złoty Róg (Haliç). Do historii przeszło jednak dopiero na początku IV n.e., gdy do ówczesnego Bizancjum leżącego na krańcu rzymskiej drogi Via Egnatia, stolicę cesarstwa rzymskiego przeniósł w 330 roku Konstantyn I Wielki, zmieniając jego nazwę na Konstantynopol. Pozostała nią do roku 395.
Konstantynopol, nazywany w średniowieczu również Miastem Cesarskim ? po polsku Carogrodem, aż do 1453 roku był stolicą Cesarstwa Bizantyjskiego oraz, w latach 1204-61, Cesarstwa Łacińskiego. Po zdobyciu go przez Turków stał się ich stolicą do roku 1922, kiedy przenieśli ją do Ankary. Obecną nazwę nadano mu dopiero w 1930 roku. Ze względu na znakomite położenie na skrzyżowaniu wielkich starożytnych szlaków handlowych, później stołeczności największego imperium tamtej epoki i, oczywiście, zamożności, było łakomym kąskiem dla innych. Ich apetyty i ataki powstrzymywały jednak zarówno wody, flota i armia, jak i mury obronne. Zwłaszcza od strony lądowej ? zachodniej.
Teodos II Surlari
Istniejące wcześniej mury obronne znacznie rozbudowali: Konstantyn I (272-337) i jego syn Konstantyn II (316-340). Naprawdę potężny system obronny miasto zawdzięcza jednak dopiero cesarzowi Teodozjuszowi II (401-450), który władcą imperium został w wieku 7 lat. To na jego rozkaz zbudowano w latach 412-439 zachowane do naszych czasów, chociaż w różnym stanie i z późniejszymi zmianami, słynne Mury Teodozjusza (Teodos II Surlari). Jedną z wielkich, chociaż nie przez wszystkich docenianych, atrakcji Stambułu.
Rozciągają się one na długości 6,5 km od Yedikule ? twierdzy Siedmiu Wież nad brzegiem morza Marmara, do Zatoki Krzywego Rogu w Ayvansaray nad tą zatoką. Już kilkakrotnie podczas wcześniejszych pobytów w Stambule zamierzałem poznać je dokładniej. Niestety, z braku czasu udawało mi się zobaczyć tylko ich niewielkie fragmenty i to większość z okien autokaru. Na niektórych odcinkach po ich zachodniej, zewnętrznej stronie, były wówczas slumsy ? dzikie osiedla prymitywnych bud i szałasów budowanych przez imigrujących do Stambułu ?za chlebem? mieszkańców Anatolii. Nie były to miejsca bezpieczne.
Niepokonane przez tysiąc lat !
Z czasem władze rozwiązały ten problem radykalnie likwidując te koczowiska. Równocześnie odbudowano fragmenty murów i ich wież. Chociaż zapowiadana od paru dziesięcioleci ich pełna odbudowa to, w najlepszym razie, kwestia bardzo długiego czasu i ogromnych środków. Mury Teodozjusza były konstrukcją imponującą. O wysokości kilkunastu metrów, zbudowane jako system podwójnych umocnień wznoszonych na pofałdowanym terenie z warstw ceramicznych cegieł i bloków wapienia. Było w nich 11 bram i 192 wieże, z fosami na przedpolu, niższymi murami zewnętrznymi oraz między nimi i murami głównymi drogami zwanymi peribolos dla przemieszczania się wojsk.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
szkoda, ze tekst jest podzielony i poszatkowany reklamami bo czyta się bardzo ciekawie. Przydało by się więcej fotografii pokazujących obiekty.