Stary kościół w Zakopanem został wybudowany w 1847 r. z inicjatywy rodziny Homolacsów. Otrzymał wezwanie św. Klemensa – patrona fundatorki – Klementyny.

Często budowę kościoła przypisuje się księdzu Józefowi Stolarczykowi, pierwszemu zakopiańskiemu proboszczowi. Jednak jego staraniem rozbudowano tylko kościół w latach 1851-52. Wzniesiono wtedy zachodnią jego część z wieżą i chórem, na którym umieszczono niewielkie organy sfinansowane przez mieszkańców parafii. W 1863 r. przed kościołem, od strony ulicy, zbudowano drewnianą wolnostojącą dzwonnicę krytą gontem. Przy poszerzaniu ulicy Kościeliskiej przed I wojną światową dzwonnicę rozebrano.

Przed II wojną światową zdjęto wizerunek św. Klemensa z głównego ołtarza, a patronką została Matka Boska Częstochowska. W ołtarzach bocznych zostały dawne wizerunki Matki Boskiej i św. Stanisława ufundowane przez zakopiańskich gazdów. Wnętrze zdobią również ludowe świątki i malowidła. Drogę Krzyżową malowaną na szkle wykonała Ewelina Pęksowa.

Kościół zbudowany jest z drzewa modrzewiowego. Dach ma pokryty gontem, wieżyczki wieńczą sygnaturki. Ciesielskie roboty przy kościele wykonywali miejscowi górale – Sebastian Gąsienica-Sobczak oraz Jakub i Jan Toporowie. Autorem wystroju wnętrza najstarszej części kościoła i wszystkich trzech ołtarzy był ludowy rzeźbiarz-samouk Wojciech Kułach-Wawrzyńcok z Gliczarowa. W ostatnich latach kościół był gruntownie „czyszczony” i zdawać by się mogło, że wymieniono wszystkie deski. Wcześniej oglądaliśmy go w bardzo ciemnym kolorze a dzisiaj przyciąga wzrok jasna kolorystyka. To efekt oczyszczenia desek.

We wnętrzu tej zakopiańskiej świątyni gromadzili się w każdą niedzielę górale, pierwsi turyści, i twórcy zakopiańskiej legendy. Bywali tu Walery Eliasz, Tytus Chałubiński, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Witkiewicz i wielu innych. To w tym miejscu ochrzczono sześcioletniego Witkacego, a chrzestnymi byli Helena Modrzejewska i Jan Krzeptowski Sabała. To tutaj wygłaszał swe słynne kazania pierwszy proboszcz pod Giewontem, ksiądz Józef Stolarczyk.

Przeczytaj także...

Zakopane. Zbójnickie cienie na Pęksowym Brzyzku

Autor: Leszek Młodzianowski

Istnieje zbójnicka legenda o cmentarzu na Pęksowym Brzyzku. Mowa jest w niej o niejakim Szymonie Kasprusiu , który kopał tu groby. Razu jednego natrafił na dwie stare mogiły, o jakich wcześniej nie wiedział. W jednej był gruby warkocz, w drugiej – zbójnicka ciupaga...

Zakopane. Pomnik Sabały i Chałubińskiego

Autorka: Barbara Górecka

Na kolumnie jest popiersie Tytusa Chałubińskiego. O kolumnę wsparta jest naturalnej wielkości postać siedzącego górala. To Jan Krzeptowski-Sabała – muzykant, bajarz, gawędziarz i filozof, towarzysz wędrówek doktora.

Zakopane. Zasłużeni dla starego kościoła

Autorka: Barbara Górecka

Parafia Najświętszej Rodziny została utworzona w sierpniu 1846 roku. Wcześniej zakopiańczycy chodzili do Starego Kościoła. O utworzenie nowej parafii starali się właściciele dóbr zakopiańskich.

Poczytaj więcej o okolicy:

Zakopane. Nowoczesna Parafia Tatrzańska

Zakopane. Kościół na Toporowej Cyrhli

Kościelisko. Kościół św. Kazimierza Królewicza

Zakopane. Kaplica na Jaszczurówce