Ayutthaya
Stolica syjamskiego królestwa

Ayutthaya w Tajlandii jest celem podróży setek tysięcy turystów, bo przez ponad cztery wieki było stolicą najpotężniejszego królestwa Syjamu. A jego zabytki wpisane są na listę UNESCO.
fot: Cezary Rudziński
Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
W centrum i innych miejscach wspomnianej rzecznej wyspy, a także na jej obrzeżach po drugiej stronie nurtów wznoszą się, niektóre nieźle zachowane, ruiny kilkunastu świątyń ? wat, szpiczaste wieże na ceglanych podstawach o kształcie dzwonów ? chedi, kryjące buddyjskie relikwie, a także wysoka wieża świątynna w kształcie kolby kukurydzy ? prang.
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa
  • Ayutthaya. Stolica syjamskiego królestwa

Kilkadziesiąt kilometrów na północ od Bangkoku, na wyspie którą tworzą nurty rzek Menam, Lopburi i Pasak, leży około 70-tysięczne miasto Ayutthaya. Ściślej, bo taka jest jego pełna nazwa ? Phra Nakhon Si Ayutthaya.

Ayutthaya jest celem podróży setek tysięcy turystów krajowych i zagranicznych, bo przez ponad cztery wieki było stolicą najpotężniejszego królestwa Syjamu. A jego zabytki wpisane są na Listę Dziedzictwa UNESCO.

Wzrost i upadek

Miasto to założył w roku 1350 lub 1351 ? podawane są dwie daty ? król Rama Thiboldi I, który w miejscu tym schronił się, gdy jego stolicę Lop Buri nawiedziła epidemia odry, doprowadzając ją w rezultacie do upadku. Ayutthaya szybko rozwinęła się w znaczące miasto handlowe ze szlakami do Chin i Indii, stając w XV wieku znaczącym królestwem i regionalnym mocarstwem, którego okres świetności przypadł na wieki XVI i XVII. Wówczas to liczba jego ludności przekroczyła milion, co było na owe czasy liczbą ogromną. Handel, głównie ryżem, przyprawami, skórami i drewnem, z wieloma krajami ? według źródeł działali w nim kupcy ponad 40 narodowości, w tym kilku europejskich? przynosił ogromne zyski. Miasto, które w 1657 roku odwiedził także polski misjonarz jezuicki Michał Boym zaczęło, podupadać na początku wieku XVIII, a cios zadał mu najazd Birmańczyków w roku 1767. Po splądrowaniu i zniszczeniu, zostało z czasem opuszczone i zarosło częściowo dżunglą. Zabytkowe ruiny odkryto i odsłonięto bliżej naszych czasów. Robią one mocne wrażenie.

Program na cały dzień

W centrum i innych miejscach wspomnianej rzecznej wyspy, a także na jej obrzeżach po drugiej stronie nurtów wznoszą się, niektóre nieźle zachowane, ruiny kilkunastu świątyń ? wat, szpiczaste wieże na ceglanych podstawach o kształcie dzwonów ? chedi, kryjące buddyjskie relikwie, a także wysoka wieża świątynna w kształcie kolby kukurydzy ? prang. Trochę dokładniejsze zwiedzenie tych ruin wymaga kilku godzin. Jest to zresztą wspaniałe miejsce na całodniową wycieczkę z Bangkoku. Zwłaszcza gdy połączy się ją ze zwiedzeniem pobliskiego zespołu letniego pałacu królewskiego Bank Pa-In, o którym napiszę osobno.

Wat Phra Mahanhat

Ze wspomnianych kilkunastu dawnych świątyń, jednym z największych i najważniejszy zespołów jest Wat Phra Mahanhat. Przez wieki była ona świątynią królewską, w której kolejni władcy uczestniczyli w buddyjskich obrzędach. Zbudowana została prawdopodobnie pod koniec XIV w. przez króla Borommaracha I (1370-1388) i rozbudowana przez jego następcę Ramesuena (1388-95). Wiadomo, że w przeszłości górowała nad nią i miastem wielka stupa w stylu khmerskim, ale zawaliła się w XVII wieku. Odbudowana, runęła ponownie na początku XX wieku, ale archeolodzy odkryli dzięki temu w jej podstawie skarbiec pełen cennych złotych przedmiotów.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij