Szachrisabz
Strony rodzinne Tamerlana
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Szachrisabz, co znaczy ?Szmaragdowe miasto?, to 220-tysięczne centrum regionu rolniczego i przemysłu spożywczego, które w 2002 roku obchodziło… 2700 lat istnienia. To miasto rodzinne Tamerlana było w przeszłości ważnym ośrodkiem, zarówno handlowym jak i politycznym na Jedwabnym Szlaku.
Tutejszy ?Biały Zamek? ? Ak-Saray, jest ostatnim, a zarazem największym zbudowanym na polecenie tego władcy przez perskiego architekta Muhammada Jusufa Tebrizi w latach 1380-1404. Po raz pierwszy w tym regionie świata do budowy wykorzystano również marmur. Podobno po zakończeniu budowy architekt został zabity na rozkaz Timura, aby… nie mógł już stworzyć niczego wspanialszego. Niestety zamek ten zachował się tylko w ruinie, bo przez miasto przetaczały się wojny i kataklizmy. Jednak jego potężne i wysokie fragmenty nadal robią wrażenie.
W pobliżu stoi, podobnie jak w Samarkandzie, Taszkencie i innych miastach, duży pomnik Tamerlana. Pod nim spotykamy nowożeńców i ich licznych gości z dwu lub trzech wesel. Jest bowiem w uzbeckim zwyczaju, aby po uroczystości zaślubin, a przed ucztą, złożyć kwiaty w najważniejszym miejscu. Niestety dla nas, chociaż z entuzjazmem przyjęte zostało to przez miejscowych, bo nie padało tu od pół roku, zaczęło trochę kropić, co utrudniło nam fotografowanie.
W mieście nie ma zbyt wielu ciekawych miejsc. Najważniejszym, obok Ak-Saraju, jest kompleks architektoniczny Doruttilovat składający się z ładnego i starego (XIV- XV w) meczetu ?Błękitnego? ? Kok Gumbas oraz mauzoleum Gumbazi-saydon z sarkofagiem Szeicha Kulala, nauczyciela Tamerlana. Ich trzy błękitne kopuły widoczne są z daleka. W meczecie ciekawostkę stanowi kamień z głębokim wyżłobieniem. Powstało ono podobno w ciągu stuleci w rezultacie zbierania dłońmi przez wiernych gromadzącej się na nim wody. Po to, aby trzykrotnie przepłukać nią gardło i w ten sposób, jak wierzyli, wyleczyć jego choroby.
Jest jeszcze w Szachrisabz kilka innych wartych uwagi obiektów, m.in. zespół architektoniczny Dorussoadat z kopułami koloru gliny, ale nie starczyło nam czasu, aby je zobaczyć. Nie ma natomiast w mieście restauracji nadającej się dla zagranicznych turystów. Obiad zjedliśmy więc ? i było to bardzo ciekawe, pozytywne przeżycie ? w prywatnym domu z pomieszczeniem jadalnym pod dachem, ale bez zewnętrznej ściany. Rodzina ta, jedna z kilku, specjalizuje się w takiej obsłudze cudzoziemskich grup.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Jedwabny Szlak
Był to najdłuższy w dziejach lądowy szlak handlowy. W czasach starożytności i w średniowieczu łączył Europę z Dalekim Wschodem...
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz