Most, napis Norge. Już? A żołnierz gdzie? To chyba bajbardziej niepozorna granica, jaką dotychczas przejechaliśmy. Rzeka tocząca dość sporo wody, a za rzeką ? już norweski Karasjok. A właściwie ? Samski. To miasteczko jest oficjalną stolicą Samów.

Ich kraj nie zna granic państwowych. Mają tam swój parlament. Tak na prawdę bardziej chodzi o ochronę wymierającej kultury i języka. Funkcjonuje tu też lokalne radio w języku Samów, które także ma na celu scalanie tej społeczności.

Bez większego trudu znajdujemy parlament Samów, budynek góruje nad miastem,  chociaż dojazd nie jest specjalnie oznakowany. Jest już ok. godz. 18 i wejść do środka nie można. Mimo to budynek parlamentu robi na nas jak najlepsze wrażenie. Jest połączeniem blach ze szkłem i elementami drewnianymi. Trochę kojarzy się z lasem, a trochę z górą i oceniamy, że bardzo dobrze koresponduje z tutejszą naturą. Jak wytrawni globtroterzy obchodzimy obiekt naokoło, co miejscami jest wyzwaniem ? od strony rzeki skarpa jest dość stroma.

Obcowanie z parlamentem nastraja nas wzniośle. Na parkingu chłopcy odtańcowują taniec Samów. Szkoda, że żaden z nich tego nie widział, z pewnością ?urzekłaby go nasza historia?. Po małej półgodzince startujemy? Wróć. Tu przecież jest muzeum Samów ? o, po prawej widać budynek z odnośnym napisem! Która godzina? 18.50 ? no to jak do siódmej, to zdążyliśmy! Do 18. Właśnie wieszają kłódki, ostatnia grupa Niemców na emeryturze wychodzi z pokazu filmu o Samach. Dyskutują machając rękami ? chyba im się podobało.

Na pocieszenie oglądamy część napowietrzną ekspozycji pilnowaną przez pana Sama. Nie wiemy, czy jest ?typowy? ? ma około trzech stóp wzrostu. Chociaż patrząc na skórzane spodnie z ekspozycji nabieramy przekonania, że jednak typowy. U Pana Sama można kupić jakieś nieciekawe lokalne atrakcje typu wycinanki czy coś. Za to ceny już całkiem norweskie. Kłaniamy się grzecznie i ? zgrabnie ? w ukłonach ? tyłem ? bez zakupu ? do drzwi ? udało się! Pan trochę zaspany ? nie goni.

Na ekspozycję składają się: tipi, ziemianki, szałasy myśliwskie ? specjalny typ na zamarznięte mokradła, budowane na specjalnym rusztowaniu, metr nad ziemią, ?przenośna osada? Samów, rogi i ostrzałka do noży. No i kilka sztuk reniferów żywcem ? za siatką. Tyle. Jedziemy. Trochę źli, że nam poprzestawiany zegar zwiedzanie zniweczył.

Przeczytaj także...

Sovintovaara. Z widokiem na wielką wodę

Autor: Jacek Michałowski

Jezioro Inari jest fascynujące. Na mapie ma kilkadziesiąt kilometrów szerokości i jeszcze więcej długości. Wyspa na wyspie. Właściwie archipelag. Po niedługim czasie widzimy drogowskaz w prawo – muzeum jeziora Inari? Skręcamy!

Inari. Siida ? muzeum ludu dalekiej Północy

Autor: Andrzej Węgrowicz

Muzeum kultury fińskich Samów – Siida – znajduje się w miasteczku Inari nad jeziorem o tej samej nazwie. W 2000 roku wygrało konkurs na najlepsze muzeum w Europie. To dawno temu, od tego czasu wiele się zmieniło, ale nadal – tak myślę – plasuje się w czołówce.

Budapeszt. Krótki rejs po Dunaju

Autor: Waldemar Rusek

Można wybrać rejs wg różnych programów: z kolacją, z obiadem, z muzyką na żywo, z degustacją win węgierskich. My wybraliśmy rejs półtoragodzinny. Nie mieliśmy poczęstunku, skupiliśmy się na mijanych obiektach.

Poczytaj więcej o okolicy:

Narwik. O Gromie wiedzą tu wszyscy

Lofoty. Zima sezonem na dorsze

Tromsø. Czy oni sypiają? Kiedy oni sypiają!

Alta. Pradawne ryty rybaków i myśliwych