Oravice
Turystyczna osada pod Tatrami
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Słynące z basenów termalnych Oravice leżą na wysokości 790 m n. p. m. w niewielkiej Kotlinie Orawickiej. Miejscowość otaczają Tatry Zachodnie i Pogórze Skoruszyńskie. Przez osadę płynie potok Oravica, do którego wpada potok Bystra.
Panorama z Oravic jest przepiękna. Widok na Tatry Zachodnie robi wrażenie. Kiedyś stąd wychodziło się na Osobitą (1687 m n. p. m.), charakterystyczny trójwierzchołkowy tatrzański szczyt. Obecnie jest tam ścisły rezerwat przyrody i prowadzące niegdyś na górę dwa szlaki turystyczne zostały zamknięte przez TANAP w 1989 roku.
W surowym klimacie
Nazwą Oravice określano dawniej duży obszar wierchów, polan i lasów w otoczeniu Kotliny Orawickiej. Choć pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1371 roku, nigdy jednak się nie rozrosła. W 1606 roku, obszar ten oddał w użytkowanie mieszkańcom Trzciany, Jerzy Thurzon. Założona tu przez nich pierwsza niewielka osada istniała bardzo krótko. W 1643 roku podjęto kolejną próbę kolonizacji, zakładając na prawie wołoskim osadę o nazwie Bystra. Tworzyło ją szesnastu osadników z rodzinami. Niestety trafili tu na szczególnie trudne warunki. Uprawiali niewielkie kawałki nieurodzajnej ziemi zdobytej przez karczowanie lasów. Surowy miejscowy klimat uniemożliwiał uzyskanie wystarczających zbiorów, aby się utrzymać. Osadnicy buntowali się przeciw panom na Zamku Orawskim. Nie dostarczali danin i nie płacili czynszu. W odwecie, ówczesny właściciel zamku, Stefan Thököloyi zlikwidował osadę w 1659 roku. Mieszkańcy Bystrej rozproszyli się po całej Orawie. Kilku z ich wraz z sołtysem Maciejem Klinowskim osiadło w Raczycach pod Babią Górą i tam trudnili się zbójnictwem.
Pasterze, drwale, hutnicy i zbójnicy
Opuszczone obszary pasterskie Oravic, wynajęli mieszkańcy Twardoszyna ( Tvrdošín). Na okolicznych polanach wypasali bydło. Liczne więzy łączyły z tym regionem polskich górali. W dolinach Bobrowieckiej i Juraniowej wypasali owce mieszkańcy Witowa i Chochołowa. Wynajmowali się jako juhasi. Chętnie tu polowali. Według legend, Osobita była punktem zbornym zbójników, a w Dolinie Suchej u jej podnóża kryli swe łupy. Wiosną zwoływali się z całego Podtatrza za pomocą rozpalanej na szczycie watry. W ostępach Osobitej przez wiele lat ukrywał się sławny Tatar Myśliwiec. W opowieściach często przewijała się orawicka karczma, którą obrabował zbójnik Wojtek Mateja. We wsi był też wtedy tartak. Ludzie pracowali jako drwale, w lasach należących do dóbr zamkowych . Drewno wożono do Twardoszyna, a stąd spławiano Orawą i Wagiem w głąb Węgier. W XVII wieku rozpoczęto w Dolinie Bobrowieckiej wydobywanie rudy żelaza. W połowie XVIII wieku takie same roboty zaczęto w Dolinie Juraniowej. Transporty rudy szły przez Oravice do kuźnic w Hamryczkach koło Twardoszyna, a od 1837 roku do nowej huty w Podbielu. Jej pozostałości można zobaczyć i dzisiaj. Eksploatację rudy na terenie dolin zakończono około 1860 roku.
Kościółek drwali i turystów
W latach 1817-20, na wzgórzu ponad potokiem, na osiedlu zamieszkanym przez drwali, postawiono murowany kościółek pod wezwaniem św. Anny. Odnawiano go w 1864 roku, teraz też widać, że jest odmalowany, ale nie znalazłam żadnej informacji na ten temat.Wewnątrz są rzeźby ludowego twórcy Hutlasa. Kościółek jest zamknięty. Być może w sezonie turystycznym odprawiane są msze, ale informacji takiej nie znalazłam. Oravice coraz bardziej się rozbudowują, więc pewnie i kościółek zostanie ?uruchomiony?. Corocznie 26 lipca odbywa się tu odpust, oraz zabawy i festyny. Przygrywała kapela podhalańska. Przybywali mieszkańcy Twardoszyna i okolicznych wsi.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz