Zakopane
U Jana Kasprowicza na Harendzie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Jest też rzeźbiarski obraz Kasprowicza wykonany przez Antoniego Popiela. Na każdej ze ścian wisi wiele pięknych obrazów – portrety i pejzaże, a ich autorami są: Felicjan Krakowski, Edward Diriks, Wacław Żaboklicki, Jan Małachowski, Władysław Jarocki, Stanisław Niesiołowski, Leon Wyczółkowski… Wiszą też ostatnie rękopisy poety, oraz maska pośmiertna wykonana przez Johyma Sobczaka. O każdym z nich opowiada przewodniczka, ponieważ żaden z eksponatów nie jest podpisany.
W biblioteczce poukładany jest księgozbiór
Woluminów jest niewiele, bo większość zbiorów pani Maria przekazała do biblioteki w Poznaniu. Uległy one jednak zniszczeniu w pożarze w czasie II wojny światowej. W małej ramce za szkłem zobaczymy zasuszone kwiaty, zebrane przez Marusię w dniu śmierci poety i zapisaną datę: 1 sierpnia 1926 rok – niedziela. W jadalni stoi komplet mebli w stylu góralskim. Zaprojektowane były przez Władysława Jarockiego (zięcia poety). Meble te wykonano w Zakładzie Mebli Podhalańskich we Lwowie. Na kredensie stoi samowar z moskiewskiej firmy „Bracia Woroncow”, ofiarowany Kasprowiczowi przez przyjaciół. Znajduje się na nim grawerowana dedykacja.
Są tu też ceramiczne talerze, dzbanki, wazoniki… Na ścianach jest kolekcja obrazków na szkle, które Kasprowicz zbierał osobiście, a dostarczały mu one tematów do twórczości poetyckiej. Uwagę przykuwają malowane drzwi prowadzące do kuchni. Wymalował je Józef Doskowski. Po bokach drzwi wiszą portrety gospodarzy wykonane przez Witkacego. Nad drzwiami do sypialni umieszczono drzeworyt „Jeździec w lesie” Tymona Niesiołowskiego.
Przy oknie werandowym stoi etażerka…
…a w niej zbiór książek z dedykacją dla Marii. Na etażerce stoją dwie fotografie: młoda Marusia i Maria u schyłku życia. Pośrodku jest fotografia Kasprowicza. Nad etażerką zobaczymy portret Marii wykonany przez Niesiołowskiego. Jest tu też portret Szymanowskiego, z dedykacją dla Marii i portret poety z córkami Janiną i Anną. Na uwagę zasługuje stylizowany żyrandol. Sypialnia wyposażona jest w meble wyprawowe Marii. Ogląda się ją z progu jadalni. Nad łożem wisi jedwabna makata w złoconej oprawie z barwną reprodukcją „Madonny z Dzieciątkiem” i kilka innych obrazów o tej samej tematyce.
Pod oknem stoi rosyjska drewniana zdobiona szafka. Na ścianach liczne fotografie. Między nimi jest portret Adama Mickiewicza, z zasuszonym listkiem zerwanym na podparyskim cmentarzu, gdzie poeta był pochowany. Z drugiej strony domu znajduje się Galeria obrazów Władysława Jarockiego. Galerię tę urządziła i przekazała Stowarzyszeniu córka poety i żona Jarockiego – Anna. Galeria udostępniana jest zwiedzającym tylko w okresie letnim.
Warto wiedzieć
Maria Kasprowiczowa (1887-1968) urodziła się w Petersburgu jako córka generała carskiego Wiktora Bunina i Marii Anderson pochodzącej ze Szwecji. Była wykształcona, znała kilka języków. Wiele podróżowała. We Włoszech poznała Jana Kasprowicza i w 1911 roku wzięli ślub w Dreźnie. W podróż poślubną przyjechali do Poronina. Był to jej pierwszy kontakt z Tatrami, z którymi związała się już do końca życia. Przyjazd na Harendę był dla niej wielkim przeżyciem. Była duszą tego domu. Owdowiała mając zaledwie 39 lat. Harenda zachowała swój charakter i była gościnny, a pani Marusia nadal pełniła funkcję pani domu i kustosza tego oryginalnego muzeum. Przez 42 lata kultywowała pamięć swojego męża – poety.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza
- filmik autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz