Kvačianska dolina
W dzikim górskim wąwozie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kwaczańska dolina (Kvačianska dolina) stanowi granicę między Górami Choczańskimi a Tatrami Zachodnimi. Otaczają ją skały wapienne i dolomitowe. Przebiega równolegle do Prosieckiej doliny i połączona jest z nią doliną Borowianki.
Wylot doliny znajduje się na wysokości 630 m n.p.m. na skraju wsi Kwaczany (Kvačany), na terenie Kotliny Liptowskiej. W górnej jej części w miejscu zwanym Obłazy (Oblazy) dolina rozdziela się na trzy doliny: Huciańską, Roztoki i Borovianki. Kwaczańska dolina jest wąska, kręta i pełna progów skalnych. Środkiem płynie potok Kwaczanka w triasowych, ciemnych wapieniach i dolomitach. Woda utrzymuje się tu przez cały rok. Zbocza są bardzo strome a skalne turnie osiągają wysokość 200 m nad dnem doliny. Sąsiadujące z nią szczyty sięgają do 1200 m. Dolina Kwaczanki jest zalesiona. Rezerwat przyrody utworzono tu w 1967 r.
Nie ma wstępu do dna doliny
Dnem doliny nie ma żadnej drogi ani ścieżki a przejście wzdłuż potoku jest zabronione. Droga leśna poprowadzona jest zboczem, miejscami sto metrów powyżej dna doliny. Prowadzi tędy czerwony szlak turystyczny. Droga ta łączyła kiedyś wieś Huty z Kwaczanami. Kwaczańska dolina nie jest zabudowana. Tylko w Obłazach stoją młyny wodne zbudowane w pierwszej połowie XIX w. Chronione są jako cenne zabytki techniki. Idąc Prosiecką doliną i doliną Borovianki dotarliśmy do Obłazów. Stąd krótkim ale ostrym podejściem wspinamy się (w prawo!) do drogi leśnej łączącej Huty z Kwaczanami. Ścieżka jest bardzo wąska i właściwie mało widoczna. W lewo prowadzi dość szeroka przecinka i może ona zmylić wędrowca.
Najładniejszy wgląd w głąb doliny
Od węzła szlaków schodzimy cały czas. Widzimy zabytkowy kamienny krzyż postawiony w 1860 r. a obok skalną turnię zwaną Rogacz (Roháč). To najwyższy punkt starej drogi. Stąd jest najładniejszy wgląd w głąb doliny. Schodzimy coraz niżej aż do wylotu doliny. Przed wsią można wejść na szlak żółty, który pod południowym stokiem Prosiecznych (Prosečne) doprowadzi do doliny Prosieckiej czyli do punktu wyjścia. Oznakowanie tu nie jest najlepsze! Kiedy zobaczymy pierwszy żółty znak, należy wejść na prawo na wąską ścieżkę. Ten odcinek jest również piękny. Ścieżka biegnie między lasem i łąkami, a widoki stąd są niesamowite. Oglądać można Tatry Zachodnie z Siwym Wierchem na czele, Niżne Tatry i Liptowską Marę oraz Wielką Fatrę.
Warto wiedzieć
Inny wariant to zejście do wsi Kwaczany i bez znaków, obok kaplicy na wzgórzu podejście do wspomnianej ścieżki. Można wtedy obejrzeć zabudowę wsi, porozmawiać z sympatycznym panem pracującym w przyjemnym sklepiku, dowiedzieć się o wielu atrakcjach i szlakach tego regionu, pooglądać ?księgi? z folderami, kupić przewodnik i? wypić dobre piwo, które tu smakuje jak w żadnym innym miejscu.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz