Kalatówki
W pustelni sióstr albertynek

Budowę zakończono w 1902 r. i przekazano pustelnię siostrom albertynkom, a bracia albertyni przeprowadzili się Na Górkę do nowej pustelni. Brat Albert został w pierwszej pustelni i mieszkał w chatce – celi obok kaplicy.
fot: Barbara Górecka
Kalatówki. W pustelni sióstr albertynek
Pustelnię oraz kaplicę Świętego Krzyża zaczęto wznosić wiosną 1898 r. Budowali ją bracia albertyni przy pomocy górali a pod kierunkiem Brata Alberta – Adama Chmielowskiego. W projekcie tej budowli pomagał Stanisław Witkiewicz.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Zespół klasztorno-pustelniczy na polanie Kalatówki to jedyny taki zespół budowli sakralnych w Tatrach. W jego skład wchodzą: klasztor sióstr albertynek i pustelnia brata Alberta oraz klasztor albertynów na Śpiącej Górze. Znajdziemy je przy drodze do schroniska na Kalatówkach.

Pustelnię oraz kaplicę Świętego Krzyża zaczęto wznosić wiosną 1898 r. Budowali ją bracia albertyni przy pomocy górali a pod kierunkiem Brata AlbertaAdama Chmielowskiego. W projekcie tej budowli pomagał Stanisław Witkiewicz. Teren pod budowę ofiarował hrabia Władysław Zamoyski, ówczesny właściciel Zakopanego. Pieniądze zbierano, pracując przy budowie drogi z Zakopanego do Morskiego Oka i ścieżki do Czarnego Stawu.

Pustelnia św. Brata Alberta odznacza się surowością i prostotą. Kompleks zakonny powstał z surowych, ociosanych bali. Do kaplicy wchodzi się po drewnianych schodkach. Brat Albert przyjeżdżał tu z Krakowa doglądać prac i prowadzić dla braci skupienia i rekolekcje.

Nad ołtarzem w kaplicy znajduje się zabytkowy krucyfiks. Jest to dzieło nieznanego artysty. Brat Albert otrzymał go od ojców paulinów w Krakowie. Spędzał przed nim długie godziny. Legenda głosi, że Chrystus z krucyfiksu przemawiał do niego. Medytacja przy krzyżu powodowała, że wystarczało mu sił na prowadzenie swego dzieła. Temu właśnie miała służyć pustelnia, którą Brat Albert postanowił wybudować. Tu mógł podreperować zdrowie i nabierać duchowych sił do pracy w przytuliskach dla ubogich. Na ścianach bocznych umieszczono portrety Brata Alberta i siostry Bernardyny Jabłońskiej.

Budowę zakończono w 1902 r. i przekazano pustelnię siostrom albertynkom, a bracia albertyni przeprowadzili się Na Górkę do nowej pustelni. Brat Albert został w pierwszej pustelni i mieszkał w chatce – celi obok kaplicy.

Początkowo było tu siedem sióstr w ścisłej klauzurze. Do wybuchu I wojny światowej Pustelnia była domem nowicjackim Zgromadzenia Sióstr Albertynek. Było to również miejsce wypoczynku sióstr utrudzonych wyczerpującą pracą w przytuliskach. W 1908 r. papież św. Pius X udzielił pozwolenia na stałe przechowywanie w kaplicy Najświętszego Sakramentu. Obecnie w tej pustelni mieszka dziesięć sióstr.

Przed wejściem na teren klasztorny stoi drewniana brama. Dalej prowadzi dróżka, przy której umieszczone są tablice informacyjne. Przy dróżce zobaczymy małą studzienkę. Na jej obudowie Brat Albert umieścił obrazek Matki Bożej Częstochowskiej oraz starożytną modlitwę franciszkańską „Bogu chwała”. W 1968 r. studnię zniszczył huragan a obecna została odbudowana w początkach lat 70.

Obok wejścia do kaplicy stoi obelisk poświęcony Janowi Pawłowi II, który to w tym miejscu dokonał beatyfikacji albertynki siostry Bernardyny Jabłońskiej w dniu 6 czerwca 1997 r.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij