Stepanakert
W stolicy Górskiego Karabachu

Życie miasta zajmującego zaledwie 25,6 km kw. koncentruje się wokół dwu placów oraz stojących w centrum instytucji państwowych. Gmach parlamentu wyróżnia się szklaną kopułą wzorowaną na wieżach klasycznych ormiańskich świątyń.
fot: Cezary Rudziński
Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
  • Stepanakert. W stolicy Górskiego Karabachu
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Za zakrętem drogi którą jedziemy z Szuszy, w dolinie rzeki Karkarczaj wyłania się, z grzbietem Gór Karabaskich w tle, miasto zabudowane wystającymi ponad zieleń blokami mieszkalnymi.

To Stepanakert, stolica nieuznawanej przez żadne państwo Republiki Arcach, znanej bardziej jako Górski Karabach. Zatrzymujemy się w centrum przy hotelu Vallex Garden. To jeden z kilku tutejszych obiektów noclegowych. Wyróżnia się dużym portalem w antycznym stylu. Jest znakomicie położony w odległości zaledwie kilkudziesięciu metrów od placu Szaumiana i sąsiadującego z nim placu Odrodzenia (Veratsnound Square), przy którym stoją budynki parlamentu, rządu, bank i kolejny hotel.

Od V wieku n.e.

Stepanakert jest nieco ponad 50-tysięcznym miastem, w którym mieszka co trzeci obywatel tego ?państwa?. Jest, w kategoriach europejskich, prowincjonalną dziurą. Ale sympatyczną, bardzo czystą oraz o wielowiekowej przeszłości, chociaż pozbawioną jej śladów i zabytków. Od końca V wieku n.e. na miejscu obecnej stolicy Arcachu była ormiańska osada Wararakn. Należała do ormiańskiej Albanii Kaukaskiej, później (do XVI w.) do armeńskiego księstwa Chaczen, a następnie (do XVIII w.) melikstwa Waranda. I wchodziła w różnych okresach w skład m.in. kalifatu arabskiego, średniowiecznego królestwa Armenii, imperium Seldżuckiego i innych państw muzułmańskich, od 1822 roku natomiast ? do Rosji. Była to jednak zawsze tylko mała dziura, nawet gdy, w końcu XVIII w., została zimowym leżem karabaskiego chana Ibrahima Chaliła pod nazwą Chanabach. Już pod władzą Rosji, w 1847 r. zmieniono ją na Chanakendi, co w języku azerskim znaczyło Wieś Chana.

Od wsi, do stołecznego miasta

Było w niej wówczas 80 domów mieszkańców ormiańskich i 52 rosyjskich. W 1898 r. stała się siedzibą carskiego garnizonu, w którym w 10 lat później mieszkało 362 ludzi. Pomijając szczegóły wspomnę, że ówczesną ormiańską nazwę miasta: Vararakn, zmieniono w 1923 r. na obecną, na cześć Stepana Szaumiana (1878-1918), urodzonego w Tbilisi Ormianina. Z wykształcenia był filozofem, z zawodu nauczycielem, dziennikarzem, a przede wszystkim bolszewickim działaczem politycznym, głównie w Baku i jednym z 26 tamtejszych komisarzy ludowych rozstrzelanych przez interwentów brytyjskich.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 6 lipca 2017; Aktualizacja 25 lipca 2017;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij