Rzym
Widz w Koloseum
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sucha logika i arytmetyka kierowały ręką konstruktorów Koloseum. Scena i widownia to dwa najważniejsze, niezbędne elementy, aby spektakl się odbył. Sceną była arena otoczona eliptycznie wznoszącą się widownią.
Ściana zewnętrzna widowni, której zachowany fragment jest oryginalny – miała wysokość 48 metrów, a jej pierwotny obwód wynosił 545 metrów. Zbudowano ją z około 100 tysięcy metrów sześciennych trawertynu. Kamienne bloki łączone były bez zaprawy. Zamiast niej zastosowano żelazne agrafy, których zużyto około 300 ton. Ściana zewnętrzna składała się z trzech poziomów arkad, ustawionych na platformach. Ponad nimi wznosiła się wysoka attyka z oknami usytuowanymi w regularnych odstępach. Arkady otoczone były półkolumnami; na poziomie pierwszym doryckimi, na drugim jońskimi, na trzecim korynckimi.
Wysokość kapiteli odpowiada wzrostowi człowieka. W ścianie attyki zastosowano pilastry korynckie. W łukach arkad drugiego i trzeciego poziomu ustawione były posągi bóstw i postaci historycznych. Wokół szczytu attyki wzniesiono dwieście czterdzieści pionowych słupów, które podtrzymywały ruchomy dach zwany velarium. Było to płótno z dziurą w środku, skierowane ukośnie do centrum, w celu pochwycenia wiatru. Manewry dachem wykonywali specjalnie w tym celu werbowani marynarze. Płótno przykrywało dwie trzecie areny.
Na widownię prowadziło z poziomu parteru osiemdziesiąt wejść ponumerowanych od 1 do 76 z przeskokiem na cztery wejścia nienumerowane tzw. osiowe, przeznaczone dla cesarza, westalek i elity. Imperator wchodził wejściem osiowym północnym, na osi krótszej, między wejściem 38 a 39. Cztery wejścia osiowe były bogato zdobione freskami i reliefami stiukowymi, z których zachowały się nieliczne fragmenty. Upływ czasu zatarł ślady numerów, ale można jeszcze odczytać numery wejść 23 (XXIII) na wschodniej ścianie zewnętrznej i 54 (LIV) – na ścianie zachodniej. Dzięki temu wiemy, że numeracja następowała od 1 do 76 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Numery 1 i 76 (wyryte oczywiście cyframi rzymskimi) znajdowały się na ścianie południowej – tam mniej więcej, gdzie teraz do Koloseum wchodzi turysta.
Pomiędzy wejściami 57 i 58 od strony zachodniej, a wejściami 19 i 20 od strony wschodniej, biegła dłuższa oś elipsy, zakończona wejściami nienumerowanymi z obu stron. W tych miejscach znajdowały się również bramy dla gladiatorów: od zachodu Porta Triumfalis – wejście gladiatora na arenę, od wschodu – Porta Libitinensis (to jest brama śmierci), którą wynoszono pokonanego gladiatora. Numerowane były również każde schody prowadzące na poziomy widowni podzielone na sektory przejściami w półkolu – Vomitorium, alejkami i schodami. Urwana zewnętrzna ściana doskonale to ilustruje. Każdy rząd miał numerowane miejsca. Numery, numery – czysta matematyka.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz