Paryż
Z przewodnikiem wśród bohaterów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
By podziwiać malowidła, klejone do ścian płótna, najlepiej zacząć od pierwszego które rzuca się w oczy zaraz przy wejściu po lewej stronie, przy kasach. Ze względu na rozmiary trzeba się oddalić żeby mu się przyjrzeć — scena to męczeństwo Świętego Dionizego — patrona Francji. Wysłany prawdopodobnie przez papieża Fabiana by nawracać Galię, był więziony, torturowany a na koniec ścięty wraz z kapłanami Rustykiem i Eleuteriuszem. Obraz przedstawia tę egzekucję,widać ciała bez głów, krew na schodach, światło nadprzyrodzone zakrywa ranę na szyi Dionizego a ten podnosi ze schodów swoją głowę. Z nieba przybywa anioł, w ręku ma palmę i koronę męczennika (trzecie zdjęcie w galerii).
Jeżeli pójdziemy prawą stroną budowli, wzdłuż ścian, miniemy kolejno sceny przedstawiające dzieciństwo i młodość Świętej Genowefy. Widać zdumienie rodziców wobec pobożności dziecka, ukazane jest jak Genowefa czyni cuda: przywraca wzrok niewidomym, mleko krowom (czwarte zdjęcie w galerii). Potem jest historia koronacji Karola Wielkiego, król na tronie w otoczeniu dzieci na wspomnienie pierwszych szkół jakie założył, potem Klodwig (piąte zdjęcie), bitwa pod Tolbiakiem, chrzest króla który nawraca się na wiarę katolicką (500 rok n.e).
Z drugiej strony, na przeciwko Genowefa przekonuje Paryżan by nie bali się Hunów, czuwa nad uśpionym miastem. Blisko tej serii malowideł przechodzi się po wyjściu z krypty. Zanim dojdziemy do zejścia do krypty, jeszcze kilka obrazów : najciekawsze pokazują jak lud Paryż w okresach epidemii i zagrożeń nosił na procesjach relikwie Świętej Genowefy.
Najpraktyczniej jest teraz zejść do krypty…
Krypta składa się z czterech galerii, podtrzymanych kolumnami w stylu doryckim. W przedsionku (sali głównej) Wolter i Rousseau pochowani jeden naprzeciw drugiego mimo że za życia nie znosili się. Na grobowcu Woltera widnieje napis: „Zwalczał ateistów i fanatyków, inspirował tolerancję, bronił praw człowieka przeciw zniewoleniu i feudalizmowi. Poeta, historyk, filozof, poszerzył ludzki umysł, nauczył go być wolnym” (zdjęcie szóste). Obok Woltera spoczywa Soufflot, pierwszy architekt.
Mijamy miejsca, gdzie przebywali krótko Marat i Mirabeau i trzymając się prawej ściany dochodzimy do pierwszej galerii, gdzie od razu skręcamy w lewo. Tu spoczywają między innymi Maria Skłodowska Curie i Piotr Curie. Polacy, szczególnie szkoły zostawiają tu często wieńce, ze sztucznych kwiatów, żywe by tu dnia nie przetrwały z braku światła. Aktualnie wieniec z szarfą — Wielkiej Polce — zdobi sarkofag Marii (zdjęcie siódme). Panteonizacja miała miejsce w 1995 roku. Studenci Sorbony nieśli na ramionach trumny z prochami Marii i Piotra, plac przed Panteonem zapełnili uczniowie szkół paryskich trzymając w rękach symbole atomów, przemawiali prezydent Mitterand, fizyk Pierre Gilles de Genes (francuski Nobel z 1993 roku) oraz prezydent Polski Lech Wałęsa. Obecna była Ewa Curie z rodziną. Tego dnia, pierwsza kobieta znalazła się w Panteonie za własne zasługi a nie jako żona zasłużonego.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
To prawda. U Maryśki zawsze leża kwiatki.