Z Lizbony, stolicy Portugalii, wyruszył Henryk Żeglarz na podbój świata. On z tego miejsca widział dalekie, nieodkryte ziemie…  Chciałam poznać miasto odkrywcy. Na zwiedzanie przeznaczyłam dwa dni. Może to mało, ale to wystarczy by poznać ciekawe zakamarki.

Nocowałam w Amadorze, mieście położonym tuż obok Lizbony. Wybrałam hotel z taką lokalizacją tylko dlatego że był tani (na tzw. studencką kieszeń), a co więcej była to lepsza baza wypadowa do innych miejsc w Portugalii niż sama Lizbona.

Tramwajem do hieronimitów

Zwiedzanie stolicy rozpoczęłam od Praça do Comércio, które znajduje się przy rzece Tag. Plac ma kształt litery U  i jest miejscem, gdzie dawniej wznosił się zamek. Niestety podczas trzęsienia ziemi w 1755 roku,  został zrównany z ziemią. Dziś Plac Comercio pełni funkcję handlową. Stąd pojechałam do dzielnicy Belem. Dotarłam tam tramwajem, dobrze oznakowany i są w nim informacje, przy jakim przystanku jest jaki zabytek. Słynne lizbońskie tramwaje suną po wąskich uliczkach. Kiedy się mijają, można „przybić piątkę” osobie z drugiego wagonu. Tramwaje przeznaczone są głównie dla turystów.

Ważnym miejscem jest klasztor hieronimitów, któremu trzeba poświęcić trochę więcej czasu. Został wzniesiony na rozkaz króla Manuela I na miejscu dawnej kapliczki Świętej Marii Belem. W tutejszym kościele znany podróżnik Vasco da Gama i jego załoga modlili się w nocy przed wyprawą do Indii. Obiekt został wybudowany w stylu manuelińskim, typowym dla architektury portugalskiej, łączącym elementy późnego gotyku i renesansu.

Pod pomnikiem Odkrywców

Kolejnym przystankiem był pomnik Odkrywców wzniesiony w pięćsetną rocznicę śmierci Henryka Żeglarza. Przedstawia ważne postaci z okresu Wielkich Odkryć Geograficznych: Henryka Żeglarza, Vasco da Gamę, Bartolomeo Diasa i innych. Podczas zwiedzania nie można zapomnieć o jednym z ważniejszych symboli Portugalii – Torre de Belem. Wieża Belem została zbudowana w XVI wieku i miała bronić dostępu do lizbońskiego portu. Stanowiła punkt orientacyjny dla żeglarzy, później była punktem kontroli celnej, a także była politycznym więzieniem. W 1983 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ale nie tylko na zabytki zwracałam uwagę. Bardzo spodobało mi się obserwowanie jak uczniowie z tutejszej szkoły  na boisku uprawiali przeróżne sporty z wielką radością. Zauważyłam, że Lizbończycy dbają o kondycję fizyczną. Co i rusz widzi się ścieżki zdrowia. Nie trzeba ich namawiać do ruchu. W Polsce coraz częściej widzi się ludzi biegających po ulicach, ale tam nie da się ich zliczyć?

Przeczytaj także...

Lizbona. Z Belém odkrywcy wyruszali w świat

autor: Cezary Rudziński

To z ujścia Tagu w podróż, która zmieniła mapę świata, wyruszył w maju 1497 roku Vasco da Gama. Opływając Przylądek Dobrej Nadziei na południu Afryki odkrył drogę morską do Indii. Po nim w świat wypływali kolejni odkrywcy.

Lizbona. Stolica Portugalii jest kobietą

autor: Jarosław Kałucki

Portugalczycy zwykli mówić, że gdy Porto pracuje, Lizbona baluje. Zupełnie nie widać tego w sercu stolicy Portugalii – dzielnicy Baixa, zwłaszcza w ciągu dnia, gdy sklepy i urzędy pracują pełna parą.

Lizbona. Miłość od pierwszego wejrzenia

autor: Jarosław Swajdo

Lizbona najdokumentniej oddaje wszystkie wielce oryginalne cechy Portugalii, mocno odróżniające ten kraj względem sąsiedniej Hiszpanii, od której mimo bliskości językowej, jest jakże nadspodziewanie (!) odmienna.

Poczytaj więcej o okolicy:

Sintra. Bajkowe wieżyczki Palacio da Pena

Sintra. Pałacowe fantazje i ekstrawagancje

Lizbona. Z Belém odkrywcy wyruszali w świat

Cabo da Roca. Tu ziemia się kończy, a morze zaczyna...