Bojnice
Tajemnice bajecznego zamku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na zboczach trawertynowego wzgórza górującego nad niewielkim miasteczkiem Bojnice, położonym nad górnym biegiem rzeki Nitry, w środkowo-zachodniej Słowacji, od ponad dziewięciu wieków stoi zamek.
Jest jednym z najstarszych i największych w kraju naszych południowych sąsiadów. Po „romantycznej” przebudowie nieco ponad sto lat temu, bardziej przypomina baśniową budowlę, niż rzeczywistą twierdzę, która wielokrotnie wytrzymywała oblężenia i najazdy wrogów.
Zamek na starych widokówkach
Bojnicki zamek ma długą, pogmatwaną oraz pełną tajemnic historię, którą starałem się poznać nie tylko w trakcie zwiedzania go z przewodniczką, ale również późniejszego wertowania różnych źródeł. Z których najciekawszym okazał się wydany dwa lata temu album „Bojnice na starých pohľadniciach” (Bojnice na starych widokówkach). Zebrano i reprodukowano w nim grubo ponad setkę kolorowych i czarno-białych pocztówek z przełomu XIX i XX wieku oraz pierwszej połowy tego drugiego. W podziale na: miasto, zamek, zdrój i kąpielisko.
Część z tych widokówek wysłana została przez kuracjuszy i gości Bojnic, co stanowi ich dodatkowy walor. O ile bowiem znaczki i stemple pocztowe nie są widoczne, poza specjalnie reprodukowanymi, to niektóre z tych pozdrowień, z braku miejsca na stronie adresowej, dokończonych zostało obok widoków Bojnic. Pisane były głównie po niemiecku i węgiersku, gdyż Słowacja przez 10 wieków, aż do 1918 roku, wchodziła w skład królestwa Węgier, a później Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier, jako „Górne Węgry”. Mocną stroną tego albumu są obszerne informacje o miasteczku, zamku oraz wspomnianych uzdrowisku i kąpielisku. I można z nich dowiedzieć się naprawdę dużo.
Co najmniej 9 wieków historii
Pierwsza pisana wzmianka o tym zamku znalazła się w dokumentach zaborskiego opactwa benedyktynów w roku 1113. Był to wówczas gród drewniany, postawiony na miejscu znacznie wcześniejszego słowiańskiego grodziska. W XIII w. przebudowany na kamienny, stał się centrum dóbr bogatego rodu Hont-Poznanowiczów. I rozbudowywany oraz umacniany później kilkakrotnie. Po raz pierwszy po najazdach hord mongolsko-tatarskich w latach 1241 i 1242. Wówczas to mury obronne wkomponowano w otaczające zamek skały, tworząc nieregularny, podobny do owalu plan, zachowany do naszych czasów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz